συναρμόδιος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly from συν- (syn-) + αρμόδιος (armódios).[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]συναρμόδιος • (synarmódios) m (feminine συναρμόδια, neuter συναρμόδιο)
- co-competent, jointly competent (having joint jurisdiction or authority over a particular issue or question)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | συναρμόδιος (synarmódios) | συναρμόδια (synarmódia) | συναρμόδιο (synarmódio) | συναρμόδιοι (synarmódioi) | συναρμόδιες (synarmódies) | συναρμόδια (synarmódia) | |
| genitive | συναρμόδιου (synarmódiou) | συναρμόδιας (synarmódias) | συναρμόδιου (synarmódiou) | συναρμόδιων (synarmódion) | συναρμόδιων (synarmódion) | συναρμόδιων (synarmódion) | |
| accusative | συναρμόδιο (synarmódio) | συναρμόδια (synarmódia) | συναρμόδιο (synarmódio) | συναρμόδιους (synarmódious) | συναρμόδιες (synarmódies) | συναρμόδια (synarmódia) | |
| vocative | συναρμόδιε (synarmódie) | συναρμόδια (synarmódia) | συναρμόδιο (synarmódio) | συναρμόδιοι (synarmódioi) | συναρμόδιες (synarmódies) | συναρμόδια (synarmódia) | |
See also
[edit]- συνυπεύθυνος (synypéfthynos)
References
[edit]- ^ συναρμόδιος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language