συμφοιτητής
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Ancient Greek συμφοιτητής (sumphoitētḗs) with semantic loan from French condisciple.[1] By surface analysis, συμ- (sym-) + φοιτητής (foititís).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]συμφοιτητής • (symfoititís) m (plural συμφοιτητές, feminine συμφοιτήτρια)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | συμφοιτητής (symfoititís) | συμφοιτητές (symfoitités) |
| genitive | συμφοιτητή (symfoitití) | συμφοιτητών (symfoititón) |
| accusative | συμφοιτητή (symfoitití) | συμφοιτητές (symfoitités) |
| vocative | συμφοιτητή (symfoitití) | συμφοιτητές (symfoitités) |
See also
[edit]- συμμαθητής m (symmathitís)
References
[edit]- ^ συμφοιτητής, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Categories:
- Greek terms borrowed from Ancient Greek
- Greek learned borrowings from Ancient Greek
- Greek terms derived from Ancient Greek
- Greek semantic loans from French
- Greek terms derived from French
- Greek terms prefixed with συμ-
- Greek terms with IPA pronunciation
- Greek lemmas
- Greek nouns
- Greek masculine nouns
- Greek nouns declining like 'νικητής'