συμπολίτης
Jump to navigation
Jump to search
Ancient Greek
[edit]Etymology
[edit]From σῠν- (sun-) + πολίτης (polítēs).
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /sym.po.lǐː.tɛːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /sym.poˈli.te̝s/
- (4th CE Koine) IPA(key): /sym.poˈli.tis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /sym.poˈli.tis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /sim.boˈli.tis/
Noun
[edit]σῠμπολῑ́της • (sumpolī́tēs) m (genitive σῠμπολῑ́του); first declension
Inflection
[edit]Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ σῠμπολῑ́της ho sumpolī́tēs |
τὼ σῠμπολῑ́τᾱ tṑ sumpolī́tā |
οἱ σῠμπολῖται hoi sumpolîtai | ||||||||||
Genitive | τοῦ σῠμπολῑ́του toû sumpolī́tou |
τοῖν σῠμπολῑ́ταιν toîn sumpolī́tain |
τῶν σῠμπολῑτῶν tôn sumpolītôn | ||||||||||
Dative | τῷ σῠμπολῑ́τῃ tôi sumpolī́tēi |
τοῖν σῠμπολῑ́ταιν toîn sumpolī́tain |
τοῖς σῠμπολῑ́ταις toîs sumpolī́tais | ||||||||||
Accusative | τὸν σῠμπολῑ́την tòn sumpolī́tēn |
τὼ σῠμπολῑ́τᾱ tṑ sumpolī́tā |
τοὺς σῠμπολῑ́τᾱς toùs sumpolī́tās | ||||||||||
Vocative | σῠμπολῖτᾰ sumpolîta |
σῠμπολῑ́τᾱ sumpolī́tā |
σῠμπολῖται sumpolîtai | ||||||||||
Notes: |
|
Descendants
[edit]- Greek: συμπολίτης (sympolítis)
- → Latin: concīvis (calque)
See also
[edit]- συμπατριώτης (sumpatriṓtēs)
Further reading
[edit]- “συμπολίτης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- συμπολίτης in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- compatriot idem, page 150.
- fellow idem, page 314.
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek συμπολίτης (sumpolítēs). Morphologically, from συμ- (sym-) + πολίτης (polítis).
Noun
[edit]συμπολίτης • (sympolítis) m or f (plural συμπολίτες, feminine συμπολίτις)
Declension
[edit]singular | plural | |
---|---|---|
nominative | συμπολίτης (sympolítis) | συμπολίτες (sympolítes) |
genitive | συμπολίτη (sympolíti) | συμπολιτών (sympolitón) |
accusative | συμπολίτη (sympolíti) | συμπολίτες (sympolítes) |
vocative | συμπολίτη (sympolíti) | συμπολίτες (sympolítes) |
Further reading
[edit]- συμπολίτης, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Categories:
- Ancient Greek terms prefixed with συν-
- Ancient Greek 4-syllable words
- Ancient Greek terms with IPA pronunciation
- Ancient Greek lemmas
- Ancient Greek nouns
- Ancient Greek paroxytone terms
- Ancient Greek masculine nouns
- Ancient Greek first-declension nouns
- Ancient Greek masculine nouns in the first declension
- Greek terms inherited from Ancient Greek
- Greek terms derived from Ancient Greek
- Greek terms prefixed with συμ-
- Greek lemmas
- Greek nouns
- Greek nouns of mixed gender
- Greek masculine nouns
- Greek feminine nouns
- Greek nouns with multiple genders
- Greek nouns declining like 'κλέφτης'