συκοφαντώ

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek συκοφαντῶ (sukophantô), contracted form of συκοφαντέω (sukophantéō, “to be a common informer, to prosecute vexatiously”)

Pronunciation

• IPA^(key): /si.ko.fanˈdo/
• Hyphenation: συ‧κο‧φα‧ντώ

Verb

συκοφαντώ • (sykofantó) (past συκοφάντησα, passive συκοφαντούμαι, p‑past συκοφαντήθηκα, ppp συκοφαντημένος)

1. (transitive) to slander, to calumniate, to defame

   Synonym: διαβάλλω (diavállo)

Conjugation

συκοφαντώ, συκοφαντούμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	συκοφαντώ	συκοφαντήσω	συκοφαντούμαι	συκοφαντηθώ
2 sg	συκοφαντείς	συκοφαντήσεις	συκοφαντείσαι	συκοφαντηθείς
3 sg	συκοφαντεί	συκοφαντήσει	συκοφαντείται	συκοφαντηθεί
1 pl	συκοφαντούμε	συκοφαντήσουμε, [-ομε]	συκοφαντούμαστε	συκοφαντηθούμε
2 pl	συκοφαντείτε	συκοφαντήσετε	συκοφαντείστε	συκοφαντηθείτε
3 pl	συκοφαντούν(ε)	συκοφαντήσουν(ε)	συκοφαντούνται	συκοφαντηθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	συκοφαντούσα	συκοφάντησα	[συκοφαντούμουν(α)]	συκοφαντήθηκα
2 sg	συκοφαντούσες	συκοφάντησες	[συκοφαντούσουν(α)]	συκοφαντήθηκες
3 sg	συκοφαντούσε	συκοφάντησε	συκοφαντούνταν, {συκοφαντείτο}	συκοφαντήθηκε
1 pl	συκοφαντούσαμε	συκοφαντήσαμε	συκοφαντούμασταν, (‑ούμαστε)	συκοφαντηθήκαμε
2 pl	συκοφαντούσατε	συκοφαντήσατε	[συκοφαντούσασταν, (‑ούσαστε)]	συκοφαντηθήκατε
3 pl	συκοφαντούσαν(ε)	συκοφάντησαν, συκοφαντήσαν(ε)	συκοφαντούνταν, {συκοφαντούντο}	συκοφαντήθηκαν, συκοφαντηθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα συκοφαντώ ➤	θα συκοφαντήσω ➤	θα συκοφαντούμαι ➤	θα συκοφαντηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα συκοφαντείς, …	θα συκοφαντήσεις, …	θα συκοφαντείσαι, …	θα συκοφαντηθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … συκοφαντήσει   έχω, έχεις, … συκοφαντημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … συκοφαντηθεί   είμαι, είσαι, … συκοφαντημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … συκοφαντήσει   είχα, είχες, … συκοφαντημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … συκοφαντηθεί   ήμουν, ήσουν, … συκοφαντημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … συκοφαντήσει   θα έχω, θα έχεις, … συκοφαντημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … συκοφαντηθεί   θα είμαι, θα είσαι, … συκοφαντημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	συκοφάντησε	—	συκοφαντήσου
2 pl	συκοφαντείτε	συκοφαντήστε	συκοφαντείστε	συκοφαντηθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	συκοφαντώντας ➤		συκοφαντούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας συκοφαντήσει ➤		συκοφαντημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	συκοφαντήσει		συκοφαντηθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• συκοφάντης m (sykofántis), συκοφάντρια f (sykofántria), συκοφάντισσα f (sykofántissa)
• συκοφαντία f (sykofantía)
• συκοφαντικός (sykofantikós)