συγκάτοικος

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /siŋˈɡa.ti.kos/

Noun

συγκάτοικος • (sygkátoikos) m or f (plural συγκάτοικοι)

1. housemate, flatmate, roommate

Declension

Declension of συγκάτοικος

	singular	plural
nominative	συγκάτοικος (sygkátoikos)	συγκάτοικοι (sygkátoikoi)
genitive	συγκατοίκου (sygkatoíkou)	συγκατοίκων (sygkatoíkon)
accusative	συγκάτοικο (sygkátoiko)	συγκατοίκους (sygkatoíkous)
vocative	συγκάτοικε (sygkátoike)	συγκάτοικοι (sygkátoikoi)

Related terms

• κάτοικος m or f (kátoikos, “inhabitant”)
• κατοικώ (katoikó, “inhabit”)