σταματημένος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Perfect participle of σταματιέμαι (stamatiémai), passive voice of σταματάω, σταματώ (“stop”).
Pronunciation
[edit]Participle
[edit]σταματημένος • (stamatiménos) m (feminine σταματημένη, neuter σταματημένο)
- halted, stopped, motionless
- Τι μποτιλιάρισμα! Όλα τα αυτοκίνητα είναι σταματημένα.
- Ti botiliárisma! Óla ta aftokínita eínai stamatiména.
- What a traffi jam! All the cars are stationary.
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | σταματημένος (stamatiménos) | σταματημένη (stamatiméni) | σταματημένο (stamatiméno) | σταματημένοι (stamatiménoi) | σταματημένες (stamatiménes) | σταματημένα (stamatiména) | |
| genitive | σταματημένου (stamatiménou) | σταματημένης (stamatiménis) | σταματημένου (stamatiménou) | σταματημένων (stamatiménon) | σταματημένων (stamatiménon) | σταματημένων (stamatiménon) | |
| accusative | σταματημένο (stamatiméno) | σταματημένη (stamatiméni) | σταματημένο (stamatiméno) | σταματημένους (stamatiménous) | σταματημένες (stamatiménes) | σταματημένα (stamatiména) | |
| vocative | σταματημένε (stamatiméne) | σταματημένη (stamatiméni) | σταματημένο (stamatiméno) | σταματημένοι (stamatiménoi) | σταματημένες (stamatiménes) | σταματημένα (stamatiména) | |