σπαρτός

Greek

Adjective

σπαρτός • (spartós) m (feminine σπαρτή, neuter άσπαρτό)

1. (agriculture) seeded, sown (of land or seed)

   Antonym: άσπαρτος (áspartos)

Declension

Declension of σπαρτός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	σπαρτός (spartós)	σπαρτή (spartí)	σπαρτό (spartó)		σπαρτοί (spartoí)	σπαρτές (spartés)	σπαρτά (spartá)
genitive	σπαρτού (spartoú)	σπαρτής (spartís)	σπαρτού (spartoú)		σπαρτών (spartón)	σπαρτών (spartón)	σπαρτών (spartón)
accusative	σπαρτό (spartó)	σπαρτή (spartí)	σπαρτό (spartó)		σπαρτούς (spartoús)	σπαρτές (spartés)	σπαρτά (spartá)
vocative	σπαρτέ (sparté)	σπαρτή (spartí)	σπαρτό (spartó)		σπαρτοί (spartoí)	σπαρτές (spartés)	σπαρτά (spartá)

Further reading

• σπαρτός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language