σημεία

Ancient Greek

Alternative forms

• σημαίᾱ (sēmaíā), σημέᾱ (sēméā)

Etymology

From σῆμᾰ (sêmă, “mark, sign”) +‎ -είᾱ (-eíā).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sɛː.měː.aː/ → /siˈmi.a/ → /siˈmi.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sɛː.měː.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /se̝ˈmi.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /siˈmi.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /siˈmi.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siˈmi.a/

Noun

σημείᾱ • (sēmeíā) f (genitive σημείᾱς); first declension

1. a military standard, an ensign, a signum militare
   • 200 BCE – 118 BCE, Polybius, The Histories 2.32.6
   • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Cicero 16
   • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Fabius Maximus 13:

     προελθόντος δὲ τοῦ Φαβίου, θέμενος ἔμπροσθεν τὰς σημαίας, αὐτὸς μὲν ἐκεῖνον πατέρα μεγάλῃ φωνῇ, οἱ δὲ στρατιῶται τοὺς στρατιώτας πάτρωνας ἠσπάζοντο· τοῦτο δ’ ἔστι τοῖς ἀπελευθέροις προσφώνημα πρὸς τοὺς ἀπελευθερώσαντας.

     proelthóntos dè toû Phabíou, thémenos émprosthen tàs sēmaías, autòs mèn ekeînon patéra megálēi phōnêi, hoi dè stratiôtai toùs stratiṓtas pátrōnas ēspázonto; toûto d’ ésti toîs apeleuthérois prosphṓnēma pròs toùs apeleutherṓsantas.

   • 60 BCE – 7 BCE, Dionysius of Halicarnassus, Roman Antiquities 8.65
   • 60 BCE – 7 BCE, Dionysius of Halicarnassus, Roman Antiquities 9.13
   • 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Isaiah 30.17
   • Mon.Anc. 15.23
   • Mon.Anc. 16.3
   1. a military standard as a decoration, translating the Latin vēxillum
      • C.E. 1st century, Orientis Graeci Inscriptiones Selectae 560.13, (from Tlos)
   2. a body of troops under one standard, translating the Latin manipulus

      Synonyms: σημεῖον n (sēmeîon), σπεῖρᾰ f (speîră)

      • 2nd century BCE, Ulrich Wilcken, Urkunden der Ptolemäerzeit 14.23
      • 2nd century BCE, Sammelb. 1436.10
   • 200 BCE – 118 BCE, Polybius, The Histories 1.33.9
   • 200 BCE – 118 BCE, Polybius, The Histories 3.113.3
   • 200 BCE – 118 BCE, Polybius, The Histories 6.24.5
2. an image of the Emperor on a standard, translating the Latin signum
   • 75 CE, Josephus, The Jewish War 2.9.2
3. a (heraldic) device or bearing on an ἀσπίς (aspís, “shield”)

   Synonym: σῆμᾰ n (sêmă)

   • 405 BCE, Aristophanes, The Frogs 963, (scholion)
4. (meaning uncertain) perhaps a milestone

   Synonym: σημεῖον n (sēmeîon)

   • Inscriptiones Graecae 7.3073.138, (from Lebadea):

     διαξέσας σημείας

     diaxésas sēmeías

Declension

First declension of ἡ σημείᾱ; τῆς σημείᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ σημείᾱ hē sēmeíā	τὼ σημείᾱ tṑ sēmeíā	αἱ σημεῖαι hai sēmeîai
Genitive	τῆς σημείᾱς tês sēmeíās	τοῖν σημείαιν toîn sēmeíain	τῶν σημειῶν tôn sēmeiôn
Dative	τῇ σημείᾳ têi sēmeíāi	τοῖν σημείαιν toîn sēmeíain	ταῖς σημείαις taîs sēmeíais
Accusative	τὴν σημείᾱν tḕn sēmeíān	τὼ σημείᾱ tṑ sēmeíā	τᾱ̀ς σημείᾱς tā̀s sēmeíās
Vocative	σημείᾱ sēmeíā	σημείᾱ sēmeíā	σημεῖαι sēmeîai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Quotations

• c. 163 BCE, Ulrich Wilcken, Urkunden der Ptolemäerzeit 18.3–8, („Klageschrift gegen Nephoris (1. Konzept).“):^[1]

  Καταλιποῦσα τὸν πατ[έρα] ἡμῶν / καὶ συνοικήσασα Φιλίππωι Σωγένου στρατι[ώτ]ης ἐκ τῆς / σημείας τοῦ Πυ . . ρῶτος, ὁ δὲ Φίλιππος, κατ’ ἀπιστηί- / ην ἐπέταξαν αὐτῷ ἀποκτῖναι τὸν πατέρα ἡμῶν / . . γυν . . τι καὶ ασπασάμενος τὴν μάχαιραν κατέ- / τρεχεν αὐτόν.

  Katalipoûsa tòn pat[éra] hēmôn / kaì sunoikḗsasa Philíppōi Sōgénou strati[ṓt]ēs ek tês / sēmeías toû Pu . . rôtos, ho dè Phílippos, kat’ apistēí- / ēn epétaxan autôi apoktînai tòn patéra hēmôn / . . gun . . ti kaì aspasámenos tḕn mákhairan katé- / trekhen autón.

• 36 BCE – 30 BCE, Diodorus Siculus, Historical Library 20.90:

  σημείας μὲν οὖν εἷλον εἴκοσι, στρατιώτας δ’ ἐζώγρησαν ὑπὲρ τοὺς δισχιλίους.

  sēmeías mèn oûn heîlon eíkosi, stratiṓtas d’ ezṓgrēsan hupèr toùs diskhilíous.

• 60 BCE – 7 BCE, Dionysius of Halicarnassus, Roman Antiquities 8.64:

  τοὺς δ’ ὑπὲρ τὸν στρατιωτικὸν κατάλογον, ὅσοι δύναμιν εἶχον ἔτι βαστάζειν ὅπλα, ταχθέντας ὑπὸ σημαίαις τάς τ’ ἄκρας φρουρεῖν τῆς πόλεως καὶ τὰ τείχη, μή τις αἰφνίδιος πολεμίων γένηται ἔφοδος ἐξεστρατευμένης τῆς νεότητος ἀθρόας·

  toùs d’ hupèr tòn stratiōtikòn katálogon, hósoi dúnamin eîkhon éti bastázein hópla, takhthéntas hupò sēmaíais tás t’ ákras phroureîn tês póleōs kaì tà teíkhē, mḗ tis aiphnídios polemíōn génētai éphodos exestrateuménēs tês neótētos athróas;

• C.E. 2nd century, Abhandlungen der Königlich Preußischen Akademie der Wissenschaften zu Berlin 1932.5.41, (Theodor Wiegand (1932) Zweiter Bericht über die Ausgrabungen in Pergamon, 1928–32: Das Asklepieion [Second report on the excavations in Pergamon, 1928–32: The Asclepieion] (Abhandlungen der Preußischen Akademie der Wissenschaften, Philosophisch-Historische Klasse [Treatises of the Prussian Academy of Sciences, Philosophic–Historical Class]; Jahrg. 1932, Nr. 5) (in German), Berlin: Verlag der Akademie der Wissenschaften, in Kommission bei Walter de Gruyter u. Co., page 41)

Descendants

• Greek: σημαία (simaía)

Further reading

• “σημεία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “σημαία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “σημαία”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• σημαία in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Pape, Wilhelm, Benseler, Gustav Eduard (1884) “σημαία”, in Wörterbuch der griechischen Eigennamen (in German), 3rd edition, Braunschweig: Friedrich Vieweg und Sohn
• Pape, Wilhelm, Benseler, Gustav Eduard (1884) “σημεία”, in Wörterbuch der griechischen Eigennamen (in German), 3rd edition, Braunschweig: Friedrich Vieweg und Sohn

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /siˈmi.a/
• Hyphenation: ση‧μεί‧α

Noun

σημεία • (simeía) n

1. nominative/accusative/vocative plural of σημείο (simeío)