σαχλαμάρα
Greek
[edit]Etymology
[edit]σαχλός (sachlós, “stupid, vapid”) + -μάρα (-mára).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]σαχλαμάρα • (sachlamára) f (plural σαχλαμάρες)
- nonsense, inanity, rubbish (foolish talk)
- Σταματά να λες σαχλαμάρες και μιλά σοβαρά!
- Stamatá na les sachlamáres kai milá sovará!
- Stop with the nonsense and start speaking seriously!
- nonsense, stupidity, idiocy, rubbish (foolish behaviour)
- Πως να μάθω στο παιδί μου να μην κάνει σαχλαμάρες όλη μέρα;
- Pos na mátho sto paidí mou na min kánei sachlamáres óli méra?
- How can I teach my child not to do stupid things all day?
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | σαχλαμάρα (sachlamára) | σαχλαμάρες (sachlamáres) |
| genitive | σαχλαμάρας (sachlamáras) | σαχλαμαρών (sachlamarón) |
| accusative | σαχλαμάρα (sachlamára) | σαχλαμάρες (sachlamáres) |
| vocative | σαχλαμάρα (sachlamára) | σαχλαμάρες (sachlamáres) |
The genitive plural is uncommon and considered awkward by scholars.
Synonyms
[edit]- (stupidity): ανοησία f (anoïsía), χαζομάρα f (chazomára), ηλιθιότητα f (ilithiótita), κουταμάρα f (koutamára), βλακεία f (vlakeía)
Derived terms
[edit]- σαχλαμαρίτσα f (sachlamarítsa) (diminutive)
- σαχλαμάρας m (sachlamáras, “joker, foolish acting man”)
- σαχλαμαρίζω (sachlamarízo, “to talk nonsense”)