σακούλι
Appearance
Greek
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Byzantine Greek σακούλιον (sakoúlion), from Ancient Greek σάκκος (sákkos).[1] By surface analysis, σάκ(ος) (sák(os)) + -ούλι (-oúli).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]σακούλι • (sakoúli) n (plural σακούλια)
Declension
[edit]singular | plural | |
---|---|---|
nominative | σακούλι (sakoúli) | σακούλια (sakoúlia) |
genitive | σακουλιού (sakoulioú) | σακουλιών (sakoulión) |
accusative | σακούλι (sakoúli) | σακούλια (sakoúlia) |
vocative | σακούλι (sakoúli) | σακούλια (sakoúlia) |
Related terms
[edit]- see: σάκος m (sákos)
References
[edit]- ^ σακούλι, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language