προφορικός

Greek

Etymology

From Ancient Greek προφορικός (prophorikós). By surface analysis, προφορά (proforá) +‎ -ικός (-ikós).

Adjective

προφορικός • (proforikós) m (feminine προφορική, neuter προφορικό)

1. oral, spoken, verbal

   Antonym: γραπτός (graptós)

Declension

Declension of προφορικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	προφορικός •	προφορική •	προφορικό •	προφορικοί •	προφορικές •	προφορικά •
genitive	προφορικού •	προφορικής •	προφορικού •	προφορικών •	προφορικών •	προφορικών •
accusative	προφορικό •	προφορική •	προφορικό •	προφορικούς •	προφορικές •	προφορικά •
vocative	προφορικέ •	προφορική •	προφορικό •	προφορικοί •	προφορικές •	προφορικά •

See also

• στοματικός (stomatikós, “relating to the mouth”)

Further reading

• προφορικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language