προκαταβολικός
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly from προκαταβολ(ή) (prokatavol(í)) + -ικός (-ikós).[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]προκαταβολικός • (prokatavolikós) m (feminine προκαταβολική, neuter προκαταβολικό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | προκαταβολικός (prokatavolikós) | προκαταβολική (prokatavolikí) | προκαταβολικό (prokatavolikó) | προκαταβολικοί (prokatavolikoí) | προκαταβολικές (prokatavolikés) | προκαταβολικά (prokatavoliká) | |
| genitive | προκαταβολικού (prokatavolikoú) | προκαταβολικής (prokatavolikís) | προκαταβολικού (prokatavolikoú) | προκαταβολικών (prokatavolikón) | προκαταβολικών (prokatavolikón) | προκαταβολικών (prokatavolikón) | |
| accusative | προκαταβολικό (prokatavolikó) | προκαταβολική (prokatavolikí) | προκαταβολικό (prokatavolikó) | προκαταβολικούς (prokatavolikoús) | προκαταβολικές (prokatavolikés) | προκαταβολικά (prokatavoliká) | |
| vocative | προκαταβολικέ (prokatavoliké) | προκαταβολική (prokatavolikí) | προκαταβολικό (prokatavolikó) | προκαταβολικοί (prokatavolikoí) | προκαταβολικές (prokatavolikés) | προκαταβολικά (prokatavoliká) | |
Derived terms
[edit]- προκαταβολικά (prokatavoliká, adverb)
Related terms
[edit]- προκαταβάλλω (prokatavállo)
- προκαταβολή f (prokatavolí)
References
[edit]- ^ προκαταβολικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language