πολυτελής

Ancient Greek

Etymology

From πολυ- (polu-) +‎ τέλος (télos) +‎ -ής (-ḗs).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /po.ly.te.lɛ̌ːs/ → /po.ly.teˈlis/ → /po.li.teˈlis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.ly.te.lɛ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /po.ly.teˈle̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /po.ly.teˈlis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /po.ly.teˈlis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /po.li.teˈlis/

Adjective

πολῠτελής • (polŭtelḗs) m or f (neuter πολῠτελές); third declension

1. very expensive, precious, costly
2. luxurious, extravagant

Declension

Third declension of πολῠτελής; πολῠτελές (contracted, Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		πολῠτελής polŭtelḗs	πολῠτελές polŭtelés		πολῠτελεῖ polŭteleî	πολῠτελεῖ polŭteleî		πολῠτελεῖς polŭteleîs	πολῠτελῆ polŭtelê
Genitive		πολῠτελοῦς polŭteloûs	πολῠτελοῦς polŭteloûs		πολῠτελοῖν polŭteloîn	πολῠτελοῖν polŭteloîn		πολῠτελῶν polŭtelôn	πολῠτελῶν polŭtelôn
Dative		πολῠτελεῖ polŭteleî	πολῠτελεῖ polŭteleî		πολῠτελοῖν polŭteloîn	πολῠτελοῖν polŭteloîn		πολῠτελέσῐ / πολῠτελέσῐν polŭtelésĭ(n)	πολῠτελέσῐ / πολῠτελέσῐν polŭtelésĭ(n)
Accusative		πολῠτελῆ polŭtelê	πολῠτελές polŭtelés		πολῠτελεῖ polŭteleî	πολῠτελεῖ polŭteleî		πολῠτελεῖς polŭteleîs	πολῠτελῆ polŭtelê
Vocative		πολῠτελές polŭtelés	πολῠτελές polŭtelés		πολῠτελεῖ polŭteleî	πολῠτελεῖ polŭteleî		πολῠτελεῖς polŭteleîs	πολῠτελῆ polŭtelê
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		πολῠτελῶς polŭtelôs			πολῠτελέστερος polŭtelésteros			πολῠτελέστᾰτος polŭteléstătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• πολυτελής in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “πολυτελής”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G4185 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • costly idem, page 176.
  • dear idem, page 198.
  • expensive idem, page 294.
  • invaluable idem, page 456.
  • luxurious idem, page 506.
  • precious idem, page 634.
  • priceless idem, page 640.
  • sumptuous idem, page 837.
  • valuable idem, page 943.

Greek

Etymology

From Ancient Greek πολυτελής (polutelḗs). From πολυ- +‎ τέλος +‎ -ής.

Pronunciation

• IPA^(key): /po.li.teˈlis/

Adjective

πολυτελής • (polytelís) m (feminine πολυτελής, neuter πολυτελές)

1. luxurious
2. extravagant

Declension

Declension of πολυτελής

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	πολυτελής (polytelís)	πολυτελής (polytelís)	πολυτελές (polytelés)		πολυτελείς (polyteleís)	πολυτελείς (polyteleís)	πολυτελή (polytelí)
genitive	πολυτελούς (polyteloús) πολυτελή (polytelí)	πολυτελούς (polyteloús)	πολυτελούς (polyteloús)		πολυτελών (polytelón)	πολυτελών (polytelón)	πολυτελών (polytelón)
accusative	πολυτελή (polytelí)	πολυτελή (polytelí)	πολυτελές (polytelés)		πολυτελείς (polyteleís)	πολυτελείς (polyteleís)	πολυτελή (polytelí)
vocative	πολυτελή (polytelí) πολυτελής (polytelís)	πολυτελής (polytelís)	πολυτελές (polytelés)		πολυτελείς (polyteleís)	πολυτελείς (polyteleís)	πολυτελή (polytelí)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πολυτελής, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πολυτελής, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative πολυτελέστερος (polytelésteros) πολυτελέστερη (polytelésteri) πολυτελέστερο (polyteléstero) πολυτελέστεροι (polytelésteroi) πολυτελέστερες (polytelésteres) πολυτελέστερα (polyteléstera) genitive πολυτελέστερου (polytelésterou) πολυτελέστερης (polytelésteris) πολυτελέστερου (polytelésterou) πολυτελέστερων (polytelésteron) πολυτελέστερων (polytelésteron) πολυτελέστερων (polytelésteron) accusative πολυτελέστερο (polyteléstero) πολυτελέστερη (polytelésteri) πολυτελέστερο (polyteléstero) πολυτελέστερους (polytelésterous) πολυτελέστερες (polytelésteres) πολυτελέστερα (polyteléstera) vocative πολυτελέστερε (polyteléstere) πολυτελέστερη (polytelésteri) πολυτελέστερο (polyteléstero) πολυτελέστεροι (polytelésteroi) πολυτελέστερες (polytelésteres) πολυτελέστερα (polyteléstera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο πολυτελέστερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative πολυτελέστατος (polyteléstatos) πολυτελέστατη (polyteléstati) πολυτελέστατο (polyteléstato) πολυτελέστατοι (polyteléstatoi) πολυτελέστατες (polyteléstates) πολυτελέστατα (polyteléstata) genitive πολυτελέστατου (polyteléstatou) πολυτελέστατης (polyteléstatis) πολυτελέστατου (polyteléstatou) πολυτελέστατων (polyteléstaton) πολυτελέστατων (polyteléstaton) πολυτελέστατων (polyteléstaton) accusative πολυτελέστατο (polyteléstato) πολυτελέστατη (polyteléstati) πολυτελέστατο (polyteléstato) πολυτελέστατους (polyteléstatous) πολυτελέστατες (polyteléstates) πολυτελέστατα (polyteléstata) vocative πολυτελέστατε (polyteléstate) πολυτελέστατη (polyteléstati) πολυτελέστατο (polyteléstato) πολυτελέστατοι (polyteléstatoi) πολυτελέστατες (polyteléstates) πολυτελέστατα (polyteléstata)