πλείστος

See also: Πλειστός and πλεῖστος

Greek

Etymology

From Ancient Greek πλεῖστος, superlative of πολύς (polús, “much, many”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpli.stos/
• Hyphenation: πλεί‧στος

Adjective

πλείστος • (pleístos) m (feminine πλείστη, neuter πλείστο)

1. (formal) many, most

Declension

Declension of πλείστος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	πλείστος (pleístos)	πλείστη (pleísti)	πλείστο (pleísto)		πλείστοι (pleístoi)	πλείστες (pleístes)	πλείστα (pleísta)
genitive	πλείστου (pleístou)	πλείστης (pleístis)	πλείστου (pleístou)		πλείστων (pleíston)	πλείστων (pleíston)	πλείστων (pleíston)
accusative	πλείστο (pleísto)	πλείστη (pleísti)	πλείστο (pleísto)		πλείστους (pleístous)	πλείστες (pleístes)	πλείστα (pleísta)
vocative	πλείστε (pleíste)	πλείστη (pleísti)	πλείστο (pleísto)		πλείστοι (pleístoi)	πλείστες (pleístes)	πλείστα (pleísta)

Derived terms

Learned expressions:

• κατά το πλείστον (katá to pleíston, “in most cases, frequently”)
• πλείστοι όσοι m pl (pleístoi ósoi, “many -with emphasis-”), πλείστες όσες f pl, πλείστα όσα n pl
• ως επί το πλείστον (os epí to pleíston, “in most cases, frequently”)

Related terms

• πλειστάκις (pleistákis, “often”, adverb) (learned)
• πλειστηριάζω (pleistiriázo, “I auction”) & compounds
• πλειστόκαινος (pleistókainos, “pleistocene”) (geology)