πηδημένος

Greek

Etymology

Perfect participle of πηδιέμαι (pidiémai), passive voice of πηδάω, πηδώ (“I jump, skip; fuck”).

Pronunciation

• IPA^(key): /pi.ðiˈme.nos/
• Hyphenation: πη‧δη‧μέ‧νος

Participle

πηδημένος • (pidiménos) m (feminine πηδημένη, neuter πηδημένο)

1. Alternative form of πηδηγμένος (pidigménos)

Declension

Declension of πηδημένος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	πηδημένος (pidiménos)	πηδημένη (pidiméni)	πηδημένο (pidiméno)		πηδημένοι (pidiménoi)	πηδημένες (pidiménes)	πηδημένα (pidiména)
genitive	πηδημένου (pidiménou)	πηδημένης (pidiménis)	πηδημένου (pidiménou)		πηδημένων (pidiménon)	πηδημένων (pidiménon)	πηδημένων (pidiménon)
accusative	πηδημένο (pidiméno)	πηδημένη (pidiméni)	πηδημένο (pidiméno)		πηδημένους (pidiménous)	πηδημένες (pidiménes)	πηδημένα (pidiména)
vocative	πηδημένε (pidiméne)	πηδημένη (pidiméni)	πηδημένο (pidiméno)		πηδημένοι (pidiménoi)	πηδημένες (pidiménes)	πηδημένα (pidiména)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πηδημένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πηδημένος, etc.)