περίοδος

Ancient Greek

Etymology

From περῐ́ (perĭ́, “around”) +‎ ὁδός (hodós, “path, road”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.rí.o.dos/ → /peˈri.o.ðos/ → /peˈri.o.ðos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.rí.o.dos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /peˈri.o.dos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /peˈri.o.ðos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /peˈri.o.ðos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /peˈri.o.ðos/

Noun

περῐ́οδος • (perĭ́odos) f (genitive περῐόδου); second declension

1. going round in a circle, flank march
2. circumference
3. (figuratively) periodic recurrence:
   1. of time, of events, of thoughts
   2. roster
   3. (astronomy) of orbit
   4. (medicine) menstruation
4. chart of the Earth
5. (grammar, rhetoric) period (of sentences).
   • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Rhetoric 3.9:

     λέγω δὲ περίοδον λέξιν ἔχουσαν ἀρχὴν καὶ τελευτὴν αὐτὴν καθ’ αὑτὴν καὶ μέγεθος εὐσύνοπτον.

     légō dè períodon léxin ékhousan arkhḕn kaì teleutḕn autḕn kath’ hautḕn kaì mégethos eusúnopton.

     and by period I mean a wording which has a beginning and an end, and is consistent in its meaning, and which is of good (not excessive), easily perceived length.

Inflection

Second declension of ἡ περῐ́οδος; τῆς περῐόδου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ περῐ́οδος hē perĭ́odos	τὼ περῐόδω tṑ perĭódō	αἱ περῐ́οδοι hai perĭ́odoi
Genitive	τῆς περῐόδου tês perĭódou	τοῖν περῐόδοιν toîn perĭódoin	τῶν περῐόδων tôn perĭódōn
Dative	τῇ περῐόδῳ têi perĭódōi	τοῖν περῐόδοιν toîn perĭódoin	ταῖς περῐόδοις taîs perĭódois
Accusative	τὴν περῐ́οδον tḕn perĭ́odon	τὼ περῐόδω tṑ perĭódō	τᾱ̀ς περῐόδους tā̀s perĭódous
Vocative	περῐ́οδε perĭ́ode	περῐόδω perĭódō	περῐ́οδοι perĭ́odoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Noun

περῐ́οδος • (perĭ́odos) m (genitive περῐόδου); second declension

1. one who goes the rounds, patrol

Inflection

Second declension of ὁ περῐ́οδος; τοῦ περῐόδου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ περῐ́οδος ho perĭ́odos	τὼ περῐόδω tṑ perĭódō	οἱ περῐ́οδοι hoi perĭ́odoi
Genitive	τοῦ περῐόδου toû perĭódou	τοῖν περῐόδοιν toîn perĭódoin	τῶν περῐόδων tôn perĭódōn
Dative	τῷ περῐόδῳ tôi perĭódōi	τοῖν περῐόδοιν toîn perĭódoin	τοῖς περῐόδοις toîs perĭódois
Accusative	τὸν περῐ́οδον tòn perĭ́odon	τὼ περῐόδω tṑ perĭódō	τοὺς περῐόδους toùs perĭódous
Vocative	περῐ́οδε perĭ́ode	περῐόδω perĭódō	περῐ́οδοι perĭ́odoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

(mostly in Hellenistic Koine)

• μακροπεριοδεύτως (makroperiodeútōs, “verbosely”, adverb)
• μακροπερίοδος (makroperíodos, “verbose”)
• περιοδεία f (periodeía, “going round, circuit”)
• περιοδεύσιμος (periodeúsimos)
• περιόδευσις f (periódeusis)
• περιοδευτικός (periodeutikós)
• περιοδεύω (periodeúō, “I go round”)
• περιοδεύων (periodeúōn, participle)
• περιοδικός (periodikós)
• περιοδικῶς (periodikôs, “periodically”, adverb)
• and see derivatives and compounds @perseus.tufts.edu retr:2018.07.15.

Descendants

• Greek: περίοδος (períodos)
• → Latin: periodus (see there for further descendants)
• English: period

Further reading

• “περίοδος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “περίοδος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers

Greek

Etymology

Ancient Greek περῐ́οδος.

Pronunciation

• IPA^(key): /peˈri.o.ðos/
• Hyphenation: πε‧ρί‧ο‧δος

Noun

περίοδος • (períodos) f (plural περίοδοι)

1. period, phase, epoch

   πρώιμη περίοδος ― próimi períodos ― early period

   Χαλκολιθική Περίοδος ― Chalkolithikí Períodos ― Chalcolithic Age

2. period, season

   καλοκαιρινή περίοδος ― kalokairiní períodos ― summer period

3. (chemistry) period in the periodic table
4. (medicine) period, menstruation
5. (grammar, rhetoric) period of sentences
6. (music) period of phrases

Declension

Declension of περίοδος

	singular	plural
nominative	περίοδος (períodos)	περίοδοι (períodoi)
genitive	περιόδου (periódou)	περιόδων (periódon)
accusative	περίοδο (período)	περιόδους (periódous)
vocative	περίοδε (període) περίοδο (período)	περίοδοι (períodoi)

Synonyms

(generally):

• φάση f (fási, “phase”)
• στάδιο n (stádio, “phase, stage”)
• σεζόν f (sezón, “season (of vacation, theatre)”)

(menstruation):

• αδιαθεσία f (adiathesía) (colloquial)
• εμμηνόρροια f (emminórroia), εμμηνορρυσία f (emminorrysía) (medical term)
• έμμηνα n pl (émmina), καταμήνια n pl (katamínia) (dated)

Related terms

• απεριοδικός (aperiodikós, “phaenomenon without periodic occurcences”)
• ημιπερίοδος f (imiperíodos, “half period, semicolon”) (physics, grammar)
• μακροπερίοδος (makroperíodos, “of long period of sentences”) (grammar, rhetoric)
• περιοδεία f (periodeía, “tour”)
• περιοδεύω (periodévo, “I tour”)
• περιοδευτικός (periodeftikós, “periodic”)
• περιοδεύων (periodévon, “touring”, participle)
• περιοδικό f (periodikó, “magazine, periodical”)
• περιοδικός (periodikós, “periodic”)
• περιοδικότητα f (periodikótita, “periodicity”)
• περιοδολόγηση f (periodológisi, “periodization”)
• συνοδική περίοδος f (synodikí períodos) (astronomy)

See also

• χρόνος m (chrónos) (time, tense, year)
• περίοδος f (períodos) (time, period, season)