Jump to content

πεινασμένος

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Passive perfect participle of πεινάω, πεινώ (peináo, peinó, I am hungry), a verb with no passive voice.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pi.naˈzme.nos/
  • Hyphenation: πει‧να‧σμέ‧νος

Participle

[edit]

πεινασμένος (peinasménosm (feminine πεινασμένη, neuter πεινασμένο)

  1. hungry

Declension

[edit]
Declension of πεινασμένος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative πεινασμένος (peinasménos) πεινασμένη (peinasméni) πεινασμένο (peinasméno) πεινασμένοι (peinasménoi) πεινασμένες (peinasménes) πεινασμένα (peinasména)
genitive πεινασμένου (peinasménou) πεινασμένης (peinasménis) πεινασμένου (peinasménou) πεινασμένων (peinasménon) πεινασμένων (peinasménon) πεινασμένων (peinasménon)
accusative πεινασμένο (peinasméno) πεινασμένη (peinasméni) πεινασμένο (peinasméno) πεινασμένους (peinasménous) πεινασμένες (peinasménes) πεινασμένα (peinasména)
vocative πεινασμένε (peinasméne) πεινασμένη (peinasméni) πεινασμένο (peinasméno) πεινασμένοι (peinasménoi) πεινασμένες (peinasménes) πεινασμένα (peinasména)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πεινασμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πεινασμένος, etc.)

Synonyms

[edit]