πείνα

See also: πεῖνα

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek πεῖνα (peîna).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpi.na/
• Hyphenation: πεί‧να
• Homophone: πίνα (pína)

Noun

πείνα • (peína) f (plural πείνες)

1. hunger, famine, starvation

   Synonyms: (starvation) λιμός (limós), (starvation) ασιτία (asitía), (colloquial) λίμα (líma), (colloquial) λόρδα (lórda)

Declension

Declension of πείνα

	singular	plural
nominative	πείνα (peína)	πείνες (peínes)
genitive	πείνας (peínas)	-
accusative	πείνα (peína)	πείνες (peínes)
vocative	πείνα (peína)	πείνες (peínes)

Related terms

• πεινάλας m (peinálas)
• πεινάλα f (peinála, colloquial)
• πειναλέος (peinaléos)
• πεινάω (peináo, “to be hungry”)

Further reading

• πείνα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language