παραγίνομαι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.ɡí.no.mai̯/ → /pa.raˈʝi.no.mɛ/ → /pa.raˈʝi.no.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.ɡí.no.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.raˈɡi.no.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.raˈʝi.no.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.raˈʝi.no.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.raˈʝi.no.me/

Verb

πᾰρᾰγῐ́νομαι • (paragínomai)

1. Ionic, Koine, and Byzantine form of παραγίγνομαι (paragígnomai)

Further reading

• παραγίνομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• G3854 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Greek

Etymology

παρα- (para-, “too much, over-”) +‎ γίνομαι (gínomai). The ancient παραγί(γ)νομαι (paragí(g)nomai) has a different meaning: stand beside someone.

Pronunciation

• IPA^(key): /pa.ɾaˈʝi.no.me/
• Hyphenation: πα‧ρα‧γί‧νο‧μαι

Verb

παραγίνομαι • (paragínomai) deponent (past παράγινα/παραέγινα/παραγίνηκα)

1. (literally or figuratively) to become too much of

   Παράγινε το κακό!

   Parágine to kakó!

   The bad [situation] has become too much! [to bear]

   Παράγινε το φαΐ. Τα παράβρασες τα μακαρόνια.

   Parágine to faḯ. Ta parávrases ta makarónia.

   The food is overdone. You over-boiled the spaghetti.

Conjugation

παραγίνομαι   (deponent: passive forms only - irregular)

	Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	παραγίνομαι	παραγίνω, [παραγενώ]
2 sg	παραγίνεσαι	παραγίνεις, [παραγενείς]
3 sg	παραγίνεται	παραγίνει, [παραγενεί]
1 pl	παραγινόμαστε	παραγίνουμε, [παραγενούμε]
2 pl	παραγίνεστε, παραγινόσαστε	παραγίνετε, [παραγενείτε]
3 pl	παραγίνονται	παραγίνουν(ε), [παραγενούν(ε)]
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	παραγινόμουν(α)	παράγινα, παραέγινα, παραγίνηκα
2 sg	παραγινόσουν(α)	παράγινες, παραέγινες, παραγίνηκες
3 sg	παραγινόταν(ε)	παράγινε, παραέγινε, παραγίνηκε
1 pl	παραγινόμασταν, (‑όμαστε)	παραγίναμε, παραγινήκαμε
2 pl	παραγινόσασταν, (‑όσαστε)	παραγίνατε, παραγινήκατε
3 pl	παραγίνονταν, (παραγινόντουσαν)	παράγιναν, παραγίναν(ε), παραέγιναν, παραγίνηκαν, παραγινήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα παραγίνομαι ➤	θα παραγίνω / [παραγενώ] ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα παραγίνεσαι, …	θα παραγίνεις / [παραγενείς], …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … παραγίνει / [παραγενεί]   είμαι, είσαι, … παραγινωμένος, ‑η, ‑ο
Past perfect ➤	είχα, είχες, … παραγίνει / [παραγενεί]   ήμουν, ήσουν, … παραγινωμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … παραγίνει / [παραγενεί]   θα είμαι, θα είσαι, … παραγινωμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	—
2 pl	παραγίνεστε	παραγίνετε, [παραγενείτε]
Other forms	Passive voice
Present participle ➤	—
Perfect participle ➤	παραγινωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form ➤	παραγίνει / [παραγενεί]
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Further reading

• παραγίνομαι, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language