πανεύκολος

Greek

Etymology

From παν- (“very”) +‎ εύκολος (“easy”).

Pronunciation

• IPA^(key): /paˈnefkolos/
• Hyphenation: πα‧νεύ‧κο‧λος

Adjective

πανεύκολος • (panéfkolos) m (feminine πανεύκολη, neuter πανεύκολο)

1. (intensive adjective) very easy, extremely easy

Usage notes

• Used as substitute of the absolute superlative ευκολότατος (efkolótatos) of εύκολος (“easy”). It is slightly less formal.

  (μαθητές) —Το πρόβλημα των μαθηματικών ήταν ευκολάκι. —Αμέ! ήταν πανεύκολο.

  (mathités) —To próvlima ton mathimatikón ítan efkoláki. —Amé! ítan panéfkolo.

  (the students) —The math problem was 'a piece of cake'. —Uh-huh, it was dead easy.

  (δάσκαλοι) —Το πρόβλημα των μαθηματικών ήταν πανεύκολο.

  (dáskaloi) —To próvlima ton mathimatikón ítan panéfkolo.

  (the teachers) —The math problem was very easy (the easiest possible)

  (αναφορά Υπουργείου) “Το πρόβλημα των μαθηματικών ήταν ευκολότατο, απλούστατο.”

  (anaforá Ypourgeíou) “To próvlima ton mathimatikón ítan efkolótato, aploústato.”

  (the Ministry report) “The math problem was very easy, very simple.”

Declension

Declension of πανεύκολος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	πανεύκολος (panéfkolos)	πανεύκολη (panéfkoli)	πανεύκολο (panéfkolo)		πανεύκολοι (panéfkoloi)	πανεύκολες (panéfkoles)	πανεύκολα (panéfkola)
genitive	πανεύκολου (panéfkolou)	πανεύκολης (panéfkolis)	πανεύκολου (panéfkolou)		πανεύκολων (panéfkolon)	πανεύκολων (panéfkolon)	πανεύκολων (panéfkolon)
accusative	πανεύκολο (panéfkolo)	πανεύκολη (panéfkoli)	πανεύκολο (panéfkolo)		πανεύκολους (panéfkolous)	πανεύκολες (panéfkoles)	πανεύκολα (panéfkola)
vocative	πανεύκολε (panéfkole)	πανεύκολη (panéfkoli)	πανεύκολο (panéfkolo)		πανεύκολοι (panéfkoloi)	πανεύκολες (panéfkoles)	πανεύκολα (panéfkola)

Antonyms

• πανδύσκολος (pandýskolos, “very difficult”)

Related terms

• πανεύκολα (panéfkola, “very easily”, adverb)
• ευκολάκι n (efkoláki, “the dead easy one”) (colloquial, idiomatic)

• and see: εύκολος (éfkolos, “easy”)