ορολογία
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly from όρ(ος) (ór(os), “term”) + -ο- (-o-) + -λογία (-logía), a calque of French terminologie.[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]ορολογία • (orología) f
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ορολογία (orología) | ορολογίες (orologíes) |
| genitive | ορολογίας (orologías) | ορολογιών (orologión) |
| accusative | ορολογία (orología) | ορολογίες (orologíes) |
| vocative | ορολογία (orología) | ορολογίες (orologíes) |
Derived terms
[edit]- ορολογικός (orologikós)
References
[edit]- ^ ορολογία, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language