ονομαστικός

See also: ὀνομαστικός

Greek

Adjective

ονομαστικός • (onomastikós) m (feminine ονομαστική, neuter ονομαστικό)

1. nominal, titular

Declension

Declension of ονομαστικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ονομαστικός (onomastikós)	ονομαστική (onomastikí)	ονομαστικό (onomastikó)		ονομαστικοί (onomastikoí)	ονομαστικές (onomastikés)	ονομαστικά (onomastiká)
genitive	ονομαστικού (onomastikoú)	ονομαστικής (onomastikís)	ονομαστικού (onomastikoú)		ονομαστικών (onomastikón)	ονομαστικών (onomastikón)	ονομαστικών (onomastikón)
accusative	ονομαστικό (onomastikó)	ονομαστική (onomastikí)	ονομαστικό (onomastikó)		ονομαστικούς (onomastikoús)	ονομαστικές (onomastikés)	ονομαστικά (onomastiká)
vocative	ονομαστικέ (onomastiké)	ονομαστική (onomastikí)	ονομαστικό (onomastikó)		ονομαστικοί (onomastikoí)	ονομαστικές (onomastikés)	ονομαστικά (onomastiká)

Derived terms

• ονομαστική (onomastikí) (the nominative grammatical case)