ολόκαινος

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /oˈlo.ce.nos/
• Hyphenation: ο‧λό‧και‧νος

Adjective

ολόκαινος • (olókainos) m (feminine ολόκαινος or ολόκαινη, neuter ολόκαινο)

1. (geology) Holocene

   η ολόκαινος εποχή ― i olókainos epochí ― the Holocene epoch

Declension

Declension of ολόκαινος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ολόκαινος (olókainos)	ολόκαινος (olókainos) ολόκαινη (olókaini)	ολόκαινο (olókaino)		ολόκαινοι (olókainoi)	ολόκαινοι (olókainoi) ολόκαινες (olókaines)	ολόκαινα (olókaina)
genitive	ολόκαινου (olókainou)	ολόκαινου (olókainou) ολόκαινης (olókainis)	ολόκαινου (olókainou)		ολόκαινων (olókainon)	ολόκαινων (olókainon)	ολόκαινων (olókainon)
accusative	ολόκαινο (olókaino)	ολόκαινο (olókaino) ολόκαινη (olókaini)	ολόκαινο (olókaino)		ολόκαινους (olókainous)	ολόκαινους (olókainous) ολόκαινες (olókaines)	ολόκαινα (olókaina)
vocative	ολόκαινε (olókaine)	ολόκαινε (olókaine) ολόκαινη (olókaini)	ολόκαινο (olókaino)		ολόκαινοι (olókainoi)	ολόκαινοι (olókainoi) ολόκαινες (olókaines)	ολόκαινα (olókaina)

Related terms

• Ολόκαινο n (Olókaino, “(the) Holocene”)

See also

• Appendix:Geologic timescale (Greek)

Further reading

• Ολόκαινος εποχή on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el