ολοκαίνουργος
Greek
[edit]Adjective
[edit]ολοκαίνουργος • (olokaínourgos) m (feminine ολοκαίνουργα, neuter ολοκαίνουργο)
- Alternative form of ολοκαίνουριος (olokaínourios)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ολοκαίνουργος (olokaínourgos) | ολοκαίνουργα (olokaínourga) | ολοκαίνουργο (olokaínourgo) | ολοκαίνουργοι (olokaínourgoi) | ολοκαίνουργες (olokaínourges) | ολοκαίνουργα (olokaínourga) | |
| genitive | ολοκαίνουργου (olokaínourgou) | ολοκαίνουργας (olokaínourgas) | ολοκαίνουργου (olokaínourgou) | ολοκαίνουργων (olokaínourgon) | ολοκαίνουργων (olokaínourgon) | ολοκαίνουργων (olokaínourgon) | |
| accusative | ολοκαίνουργο (olokaínourgo) | ολοκαίνουργα (olokaínourga) | ολοκαίνουργο (olokaínourgo) | ολοκαίνουργους (olokaínourgous) | ολοκαίνουργες (olokaínourges) | ολοκαίνουργα (olokaínourga) | |
| vocative | ολοκαίνουργε (olokaínourge) | ολοκαίνουργα (olokaínourga) | ολοκαίνουργο (olokaínourgo) | ολοκαίνουργοι (olokaínourgoi) | ολοκαίνουργες (olokaínourges) | ολοκαίνουργα (olokaínourga) | |