οδυρμός

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ὀδυρμός (odurmós), from ὀδύρομαι (odúromai). By surface analysis, οδύρ(ομαι) (odýr(omai)) +‎ -μός (-mós).

Pronunciation

• IPA^(key): /o.ðiɾˈmos/
• Hyphenation: ο‧δυρ‧μός

Noun

οδυρμός • (odyrmós) m

1. lamentation, wailing, loud weeping

   (θρήνος,) κλαυθμός και οδυρμός (literally or figuratively, originally biblical)

   (thrínos,) klafthmós kai odyrmós

   (lamentation,) weeping and wailing

Declension

Declension of οδυρμός

	singular	plural
nominative	οδυρμός (odyrmós)	οδυρμοί (odyrmoí)
genitive	οδυρμού (odyrmoú)	οδυρμών (odyrmón)
accusative	οδυρμό (odyrmó)	οδυρμούς (odyrmoús)
vocative	οδυρμέ (odyrmé)	οδυρμοί (odyrmoí)

Related terms

• οδύρομαι (odýromai)