ξεσπιτώνω

Greek

Etymology

ξε- (xe-) +‎ σπιτώνω (spitóno, “to house, to put up”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ksespiˈtono/
• Hyphenation: ξε‧σπι‧τώ‧νω

Verb

ξεσπιτώνω • (xespitóno) (past ξεσπίτωσα, passive ξεσπιτώνομαι)

1. (transitive, colloquial) to throw out, evict (force to leave a home)

   Δεν πλήρωσαν το ενοίκιο και ο ιδιοκτήτης τους ξεσπίτωσε.

   Den plírosan to enoíkio kai o idioktítis tous xespítose.

   They didn't pay the rent and so the owner threw them out.

Conjugation

ξεσπιτώνω   ξεσπιτώνομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ξεσπιτώνω	ξεσπιτώσω	ξεσπιτώνομαι	ξεσπιτωθώ
2 sg	ξεσπιτώνεις	ξεσπιτώσεις	ξεσπιτώνεσαι	ξεσπιτωθείς
3 sg	ξεσπιτώνει	ξεσπιτώσει	ξεσπιτώνεται	ξεσπιτωθεί
1 pl	ξεσπιτώνουμε, [‑ομε]	ξεσπιτώσουμε, [‑ομε]	ξεσπιτωνόμαστε	ξεσπιτωθούμε
2 pl	ξεσπιτώνετε	ξεσπιτώσετε	ξεσπιτώνεστε, ξεσπιτωνόσαστε	ξεσπιτωθείτε
3 pl	ξεσπιτώνουν(ε)	ξεσπιτώσουν(ε)	ξεσπιτώνονται	ξεσπιτωθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ξεσπίτωνα	ξεσπίτωσα	ξεσπιτωνόμουν(α)	ξεσπιτώθηκα
2 sg	ξεσπίτωνες	ξεσπίτωσες	ξεσπιτωνόσουν(α)	ξεσπιτώθηκες
3 sg	ξεσπίτωνε	ξεσπίτωσε	ξεσπιτωνόταν(ε)	ξεσπιτώθηκε
1 pl	ξεσπιτώναμε	ξεσπιτώσαμε	ξεσπιτωνόμασταν, (‑όμαστε)	ξεσπιτωθήκαμε
2 pl	ξεσπιτώνατε	ξεσπιτώσατε	ξεσπιτωνόσασταν, (‑όσαστε)	ξεσπιτωθήκατε
3 pl	ξεσπίτωναν, ξεσπιτώναν(ε)	ξεσπίτωσαν, ξεσπιτώσαν(ε)	ξεσπιτώνονταν, (ξεσπιτωνόντουσαν)	ξεσπιτώθηκαν, ξεσπιτωθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ξεσπιτώνω ➤	θα ξεσπιτώσω ➤	θα ξεσπιτώνομαι ➤	θα ξεσπιτωθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ξεσπιτώνεις, …	θα ξεσπιτώσεις, …	θα ξεσπιτώνεσαι, …	θα ξεσπιτωθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ξεσπιτώσει   έχω, έχεις, … ξεσπιτωμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … ξεσπιτωθεί   είμαι, είσαι, … ξεσπιτωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ξεσπιτώσει   είχα, είχες, … ξεσπιτωμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … ξεσπιτωθεί   ήμουν, ήσουν, … ξεσπιτωμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ξεσπιτώσει   θα έχω, θα έχεις, … ξεσπιτωμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … ξεσπιτωθεί   θα είμαι, θα είσαι, … ξεσπιτωμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ξεσπίτωνε	ξεσπίτωσε	—	ξεσπιτώσου
2 pl	ξεσπιτώνετε	ξεσπιτώστε	ξεσπιτώνεστε	ξεσπιτωθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ξεσπιτώνοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας ξεσπιτώσει ➤		ξεσπιτωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	ξεσπιτώσει		ξεσπιτωθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Antonyms

• σπιτώνω (spitóno, “to house, to put up”)

Derived terms

• ξεσπίτωμα n (xespítoma, “eviction”)