ξελογιάζω

Greek

Etymology

From Byzantine Greek ξελογιάζω (xelogiázō, “to make someone go out of their mind, to make lose their logic”), from ξε- (xe-, “un-, de-”) + λογιάζω (logiázo, “to behave logically, to think, to plan”), from λόγος (lógos, “reason, logic”).

Pronunciation

• IPA^(key): /kseloˈʝazo/
• Hyphenation: ξε‧λο‧γιά‧ζω

Verb

ξελογιάζω • (xelogiázo) (past ξελόγιασα, passive ξελογιάζομαι)

1. (transitive) to tempt, seduce, entice (to attract by arousing desire or hope)

   Ξελόγιασε την γκόμενα του φίλου του.

   Xelógiase tin gkómena tou fílou tou.

   He seduced his friend's girlfriend.

2. (transitive) to lead astray, lead asunder, corrupt (influence to have bad habits or to behave improperly or illegally)

   Κάποιοι νεαροί ξελογιασαν την κόρη της.

   Kápoioi nearoí xelogiasan tin kóri tis.

   Some young guys led her daughter astray.

Conjugation

ξελογιάζω   ξελογιάζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ξελογιάζω	ξελογιάσω	ξελογιάζομαι	ξελογιαστώ
2 sg	ξελογιάζεις	ξελογιάσεις	ξελογιάζεσαι	ξελογιαστείς
3 sg	ξελογιάζει	ξελογιάσει	ξελογιάζεται	ξελογιαστεί
1 pl	ξελογιάζουμε, [‑ομε]	ξελογιάσουμε, [‑ομε]	ξελογιαζόμαστε	ξελογιαστούμε
2 pl	ξελογιάζετε	ξελογιάσετε	ξελογιάζεστε, ξελογιαζόσαστε	ξελογιαστείτε
3 pl	ξελογιάζουν(ε)	ξελογιάσουν(ε)	ξελογιάζονται	ξελογιαστούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ξελόγιαζα	ξελόγιασα	ξελογιαζόμουν(α)	ξελογιάστηκα
2 sg	ξελόγιαζες	ξελόγιασες	ξελογιαζόσουν(α)	ξελογιάστηκες
3 sg	ξελόγιαζε	ξελόγιασε	ξελογιαζόταν(ε)	ξελογιάστηκε
1 pl	ξελογιάζαμε	ξελογιάσαμε	ξελογιαζόμασταν, (‑όμαστε)	ξελογιαστήκαμε
2 pl	ξελογιάζατε	ξελογιάσατε	ξελογιαζόσασταν, (‑όσαστε)	ξελογιαστήκατε
3 pl	ξελόγιαζαν, ξελογιάζαν(ε)	ξελόγιασαν, ξελογιάσαν(ε)	ξελογιάζονταν, (ξελογιαζόντουσαν)	ξελογιάστηκαν, ξελογιαστήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ξελογιάζω ➤	θα ξελογιάσω ➤	θα ξελογιάζομαι ➤	θα ξελογιαστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ξελογιάζεις, …	θα ξελογιάσεις, …	θα ξελογιάζεσαι, …	θα ξελογιαστείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ξελογιάσει   έχω, έχεις, … ξελογιασμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … ξελογιαστεί   είμαι, είσαι, … ξελογιασμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ξελογιάσει   είχα, είχες, … ξελογιασμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … ξελογιαστεί   ήμουν, ήσουν, … ξελογιασμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ξελογιάσει   θα έχω, θα έχεις, … ξελογιασμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … ξελογιαστεί   θα είμαι, θα είσαι, … ξελογιασμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ξελόγιαζε	ξελόγιασε	—	ξελογιάσου
2 pl	ξελογιάζετε	ξελογιάστε	ξελογιάζεστε	ξελογιαστείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ξελογιάζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας ξελογιάσει ➤		ξελογιασμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	ξελογιάσει		ξελογιαστεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

• (captivate, seduce): ξεμυαλίζω (xemyalízo, “to drive out of mind”)
• (lead astray): αποπλανώ (apoplanó, “to mislead, to seduce”), εκμαυλίζω (ekmavlízo, “to mislead”), διαφθείρω (diaftheíro, “to corrupt”), παρασύρω (parasýro, “to lead astray”)

Derived terms

• αξελόγιαστος (axelógiastos, “unseduced”, adjective)
• ξελόγιασμα n (xelógiasma, “seduction, enticement”)
• ξελογιαστής m (xelogiastís, “seducer”)
• ξελογιάστρα f (xelogiástra, “seductress”)