ντετέκτιβ

Greek

Alternative forms

• ντεντέκτιβ (ntentéktiv) (hyperforeign)

Etymology

Borrowed from English detective.

Pronunciation

• IPA^(key): /deˈtektiv/
• Hyphenation: ντε‧τέ‧κτιβ

Noun

ντετέκτιβ • (ntetéktiv) m or f (indeclinable)

1. detective (police officer who looks for evidence as part of solving a crime)

   Έβαλε ντετέκτιβ να παρακολουθεί τη γυναίκα του.

   Évale ntetéktiv na parakoloutheí ti gynaíka tou.

   He hired a detective to watch his wife.

Derived terms

• ντετέκτιβικός (ntetéktivikós) (adjective)