νομικός

Ancient Greek

Etymology

From νόμος (nómos) +‎ -ῐκός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /no.mi.kós/ → /no.miˈkos/ → /no.miˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /no.mi.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /no.miˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /no.miˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /no.miˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /no.miˈkos/

Adjective

νομῐκός • (nomikós) m (feminine νομῐκή, neuter νομῐκόν); first/second declension

1. relating to laws, legal

Inflection

First and second declension of νομῐκός; νομῐκή; νομῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		νομῐκός nomikós	νομῐκή nomikḗ	νομῐκόν nomikón		νομῐκώ nomikṓ	νομῐκᾱ́ nomikā́	νομῐκώ nomikṓ		νομῐκοί nomikoí	νομῐκαί nomikaí	νομῐκᾰ́ nomiká
Genitive		νομῐκοῦ nomikoû	νομῐκῆς nomikês	νομῐκοῦ nomikoû		νομῐκοῖν nomikoîn	νομῐκαῖν nomikaîn	νομῐκοῖν nomikoîn		νομῐκῶν nomikôn	νομῐκῶν nomikôn	νομῐκῶν nomikôn
Dative		νομῐκῷ nomikôi	νομῐκῇ nomikêi	νομῐκῷ nomikôi		νομῐκοῖν nomikoîn	νομῐκαῖν nomikaîn	νομῐκοῖν nomikoîn		νομῐκοῖς nomikoîs	νομῐκαῖς nomikaîs	νομῐκοῖς nomikoîs
Accusative		νομῐκόν nomikón	νομῐκήν nomikḗn	νομῐκόν nomikón		νομῐκώ nomikṓ	νομῐκᾱ́ nomikā́	νομῐκώ nomikṓ		νομῐκούς nomikoús	νομῐκᾱ́ς nomikā́s	νομῐκᾰ́ nomiká
Vocative		νομῐκέ nomiké	νομῐκή nomikḗ	νομῐκόν nomikón		νομῐκώ nomikṓ	νομῐκᾱ́ nomikā́	νομῐκώ nomikṓ		νομῐκοί nomikoí	νομῐκαί nomikaí	νομῐκᾰ́ nomiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		νομῐκῶς nomikôs				νομῐκώτερος nomikṓteros				νομῐκώτᾰτος nomikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → English: nomic

References

• “νομικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “νομικός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers

Greek

Adjective

νομικός • (nomikós) m (feminine νομική, neuter νομικό)

1. (law) pertaining to the law, legal

   νομικός σύμβουλος (legal advisor)

   νομικός οδηγός (legal guide)

Declension

Declension of νομικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	νομικός •	νομική •	νομικό •	νομικοί •	νομικές •	νομικά •
genitive	νομικού •	νομικής •	νομικού •	νομικών •	νομικών •	νομικών •
accusative	νομικό •	νομική •	νομικό •	νομικούς •	νομικές •	νομικά •
vocative	νομικέ •	νομική •	νομικό •	νομικοί •	νομικές •	νομικά •

Derived terms

• νομικό πρόσωπο n (nomikó prósopo, “legal person”)

See also

• νόμιμος (nómimos, “legal, allowed by law”)