Jump to content

νεκροταφείο

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

νεκρο- (nekro-, dead) +‎ τάφ(ος) (táf(os), grave) +‎ -είο (-eío). First attested 1833.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /nekɾotaˈfio/
  • Hyphenation: νε‧κρο‧τα‧φεί‧ο

Noun

[edit]

νεκροταφείο (nekrotafeíon (plural νεκροταφεία)

  1. graveyard, cemetery (place where the dead are buried)
    Η διάσημη ηθοποιός θα ταφεί αύριο στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.
    I diásimi ithopoiós tha tafeí ávrio sto Próto Nekrotafeío Athinón.
    The famous actress will be laid to rest tomorrow in the First Cemetery of Athens.
  2. (humorous, figuratively) deathly silent place
    Για βάλε λίγη μουσική, είναι σκέτο νεκροταφείο εδώ μέσα!
    Gia vále lígi mousikí, eínai skéto nekrotafeío edó mésa!
    Put on some music will you, it's like a graveyard in here!
  3. (figuratively, by extension) graveyard, junkyard, scrapheap (final storage place for things that are no longer useful or useable)
    Το παλιό μου αμάξι πήγε στο νεκροταφείο αυτοκινήτων.
    To palió mou amáxi píge sto nekrotafeío aftokiníton.
    My old car went to the car junkyard.

Declension

[edit]
singular plural
nominative νεκροταφείο (nekrotafeío) νεκροταφεία (nekrotafeía)
genitive νεκροταφείου (nekrotafeíou) νεκροταφείων (nekrotafeíon)
accusative νεκροταφείο (nekrotafeío) νεκροταφεία (nekrotafeía)
vocative νεκροταφείο (nekrotafeío) νεκροταφεία (nekrotafeía)

Synonyms

[edit]
[edit]

Further reading

[edit]