νεκροθάφτης
Appearance
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Koine Greek νεκροθάπτης (nekrotháptēs), equivalent to νεκρο- (nekro-, “death”) + θάβω (thávo, “to bury”).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]νεκροθάφτης • (nekrotháftis) m (plural νεκροθάφτες)
- gravedigger (person employed to dig graves)
- Ο νεκροθάφτης καλύπτει το φέρετρο με χώμα.
- O nekrotháftis kalýptei to féretro me chóma.
- The gravedigger is covering the coffin with dirt.
- (figuratively) ender, wrecker, ruiner (someone or something that puts an end to something else)
- Ο Εμφυλιος Πόλεμος ήταν ο νεκροθάφτης της εθνικής ενότητας.
- O Emfylios Pólemos ítan o nekrotháftis tis ethnikís enótitas.
- The civil war put an end to national unity.
- (literally, “The civil war was the gravedigger of national unity.”)
Declension
[edit]singular | plural | |
---|---|---|
nominative | νεκροθάφτης (nekrotháftis) | νεκροθάφτες (nekrotháftes) |
genitive | νεκροθάφτη (nekrotháfti) | νεκροθαφτών (nekrothaftón) |
accusative | νεκροθάφτη (nekrotháfti) | νεκροθάφτες (nekrotháftes) |
vocative | νεκροθάφτη (nekrotháfti) | νεκροθάφτες (nekrotháftes) |
Synonyms
[edit]- (gravedigger): ενταφιάστης m (entafiástis), πεθαμενατζής m (pethamenatzís) (colloquial, pejorative)