μόνιμος

Greek

Etymology

From Ancient Greek μόνιμος (mónimos); equivalent to μένω (méno) +‎ -ιμος (-imos).

Adjective

μόνιμος • (mónimos) m (feminine μόνιμη, neuter μόνιμο)

1. (military) regular, standing (of an army)
2. permanent, constant

Declension

Declension of μόνιμος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	μόνιμος (mónimos)	μόνιμη (mónimi)	μόνιμο (mónimo)		μόνιμοι (mónimoi)	μόνιμες (mónimes)	μόνιμα (mónima)
genitive	μόνιμου (mónimou)	μόνιμης (mónimis)	μόνιμου (mónimou)		μόνιμων (mónimon)	μόνιμων (mónimon)	μόνιμων (mónimon)
accusative	μόνιμο (mónimo)	μόνιμη (mónimi)	μόνιμο (mónimo)		μόνιμους (mónimous)	μόνιμες (mónimes)	μόνιμα (mónima)
vocative	μόνιμε (mónime)	μόνιμη (mónimi)	μόνιμο (mónimo)		μόνιμοι (mónimoi)	μόνιμες (mónimes)	μόνιμα (mónima)

Related terms

• μόνιμος λοχίας m (mónimos lochías, “regular sergeant”)