μόνιμα

See also: μόνημα

Greek

Etymology 1

Adverbial form.

Alternative forms

• μονίμως (monímos)

Adverb

μόνιμα • (mónima)

1. permanently

Etymology 2

See μόνιμος (mónimos).

Adjective

μόνιμα • (mónima)

1. Nominative, accusative and vocative neuter plural form of μόνιμος (mónimos).