μπερδεμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of μπερδεύομαι (berdévomai), passive voice of μπερδεύω (berdévo, “muddle, confuse”).

Pronunciation

• IPA^(key): /beɾ.ðeˈme.nos/
• Hyphenation: μπερ‧δε‧μέ‧νος

Participle

μπερδεμένος • (berdeménos) m (feminine μπερδεμένη, neuter μπερδεμένο)

1. tangled, knotty, muddled (hair, string, etc)
2. confused (thought, etc)
3. tricky, complicated

Declension

Declension of μπερδεμένος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	μπερδεμένος (berdeménos)	μπερδεμένη (berdeméni)	μπερδεμένο (berdeméno)		μπερδεμένοι (berdeménoi)	μπερδεμένες (berdeménes)	μπερδεμένα (berdeména)
genitive	μπερδεμένου (berdeménou)	μπερδεμένης (berdeménis)	μπερδεμένου (berdeménou)		μπερδεμένων (berdeménon)	μπερδεμένων (berdeménon)	μπερδεμένων (berdeménon)
accusative	μπερδεμένο (berdeméno)	μπερδεμένη (berdeméni)	μπερδεμένο (berdeméno)		μπερδεμένους (berdeménous)	μπερδεμένες (berdeménes)	μπερδεμένα (berdeména)
vocative	μπερδεμένε (berdeméne)	μπερδεμένη (berdeméni)	μπερδεμένο (berdeméno)		μπερδεμένοι (berdeménoi)	μπερδεμένες (berdeménes)	μπερδεμένα (berdeména)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μπερδεμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μπερδεμένος, etc.)

Related terms

• μπερδεύω (berdévo, “to muddle”)