μονολεκτικός
Greek
[edit]Adjective
[edit]μονολεκτικός • (monolektikós) m (feminine μονολεκτική, neuter μονολεκτικό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | μονολεκτικός (monolektikós) | μονολεκτική (monolektikí) | μονολεκτικό (monolektikó) | μονολεκτικοί (monolektikoí) | μονολεκτικές (monolektikés) | μονολεκτικά (monolektiká) | |
| genitive | μονολεκτικού (monolektikoú) | μονολεκτικής (monolektikís) | μονολεκτικού (monolektikoú) | μονολεκτικών (monolektikón) | μονολεκτικών (monolektikón) | μονολεκτικών (monolektikón) | |
| accusative | μονολεκτικό (monolektikó) | μονολεκτική (monolektikí) | μονολεκτικό (monolektikó) | μονολεκτικούς (monolektikoús) | μονολεκτικές (monolektikés) | μονολεκτικά (monolektiká) | |
| vocative | μονολεκτικέ (monolektiké) | μονολεκτική (monolektikí) | μονολεκτικό (monolektikó) | μονολεκτικοί (monolektikoí) | μονολεκτικές (monolektikés) | μονολεκτικά (monolektiká) | |
Related terms
[edit]- πολυλεκτικός (polylektikós, “polylectic”)
See also
[edit]- περιφραστικός (perifrastikós, “periphrastic”)