μοναχικός

Greek

Adjective

μοναχικός • (monachikós) m (feminine μοναχική, neuter μοναχικό)

1. lonely
2. isolated
3. monastic

Declension

Declension of μοναχικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	μοναχικός (monachikós)	μοναχική (monachikí)	μοναχικό (monachikó)		μοναχικοί (monachikoí)	μοναχικές (monachikés)	μοναχικά (monachiká)
genitive	μοναχικού (monachikoú)	μοναχικής (monachikís)	μοναχικού (monachikoú)		μοναχικών (monachikón)	μοναχικών (monachikón)	μοναχικών (monachikón)
accusative	μοναχικό (monachikó)	μοναχική (monachikí)	μοναχικό (monachikó)		μοναχικούς (monachikoús)	μοναχικές (monachikés)	μοναχικά (monachiká)
vocative	μοναχικέ (monachiké)	μοναχική (monachikí)	μοναχικό (monachikó)		μοναχικοί (monachikoí)	μοναχικές (monachikés)	μοναχικά (monachiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μοναχικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μοναχικός, etc.)

Synonyms

• μοναστικός (monastikós)
• καλογερικός (kalogerikós)