μοναστικός

Greek

Adjective

μοναστικός • (monastikós) m (feminine μοναστική, neuter μοναστικό)

1. monastic (pertaining to monasteries or monks)

Declension

Declension of μοναστικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	μοναστικός (monastikós)	μοναστική (monastikí)	μοναστικό (monastikó)		μοναστικοί (monastikoí)	μοναστικές (monastikés)	μοναστικά (monastiká)
genitive	μοναστικού (monastikoú)	μοναστικής (monastikís)	μοναστικού (monastikoú)		μοναστικών (monastikón)	μοναστικών (monastikón)	μοναστικών (monastikón)
accusative	μοναστικό (monastikó)	μοναστική (monastikí)	μοναστικό (monastikó)		μοναστικούς (monastikoús)	μοναστικές (monastikés)	μοναστικά (monastiká)
vocative	μοναστικέ (monastiké)	μοναστική (monastikí)	μοναστικό (monastikó)		μοναστικοί (monastikoí)	μοναστικές (monastikés)	μοναστικά (monastiká)

Synonyms

• μοναχικός (monachikós)
• καλογερικός (kalogerikós)