μετέφρασα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /meˈte.ɸra.sa/ → /meˈte.fra.sa/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /meˈte.pʰra.sa/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /meˈte.ɸra.sa/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /meˈte.fra.sa/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /meˈte.fra.sa/

Verb

μετέφρᾰσᾰ • (metéphrasa)

1. (Koine) first-person singular aorist indicative active of μετᾰφρᾰ́ζω (metaphrázō)

Greek

Alternative forms

• μετάφρασα (metáfrasa) (colloquial, less frequent)

Pronunciation

• IPA^(key): /me.ˈte.fɾa.sa/
• Hyphenation: με‧τέ‧φρα‧σα

Verb

μετέφρασα • (metéfrasa)

1. first-person singular simple past of μεταφράζω (metafrázo)