μελετημένος

Greek

Etymology

Perfect participle of μελετιέμαι (meletiémai) & μελετώμαι (meletómai), passive voices of μελετάω / μελετώ (“I study”).

Pronunciation

• IPA^(key): /me.le.tiˈme.nos/
• Hyphenation: με‧λε‧τη‧μέ‧νος

Participle

μελετημένος • (meletiménos) m (feminine μελετημένη, neuter μελετημένο)

1. studied, well prepared

Declension

Declension of μελετημένος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	μελετημένος (meletiménos)	μελετημένη (meletiméni)	μελετημένο (meletiméno)		μελετημένοι (meletiménoi)	μελετημένες (meletiménes)	μελετημένα (meletiména)
genitive	μελετημένου (meletiménou)	μελετημένης (meletiménis)	μελετημένου (meletiménou)		μελετημένων (meletiménon)	μελετημένων (meletiménon)	μελετημένων (meletiménon)
accusative	μελετημένο (meletiméno)	μελετημένη (meletiméni)	μελετημένο (meletiméno)		μελετημένους (meletiménous)	μελετημένες (meletiménes)	μελετημένα (meletiména)
vocative	μελετημένε (meletiméne)	μελετημένη (meletiméni)	μελετημένο (meletiméno)		μελετημένοι (meletiménoi)	μελετημένες (meletiménes)	μελετημένα (meletiména)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μελετημένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μελετημένος, etc.)

Related terms

• μελετηρός (meletirós, “studious”)
• προμελετημένος (promeletiménos, participle)

• and see: μελετάω (meletáo)