Jump to content

μακρόχρονος

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From μακρός (makrós, long) +‎ χρόνος (chrónos).

Adjective

[edit]

μακρόχρονος (makróchronosm (feminine μακρόχρονη, neuter μακρόχρονο)

  1. (phonetics, phonology) long (of a vowel, of a sound)
    Antonym: βραχύχρονος (vrachýchronos)

Declension

[edit]
Declension of μακρόχρονος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative μακρόχρονος (makróchronos) μακρόχρονη (makróchroni) μακρόχρονο (makróchrono) μακρόχρονοι (makróchronoi) μακρόχρονες (makróchrones) μακρόχρονα (makróchrona)
genitive μακρόχρονου (makróchronou) μακρόχρονης (makróchronis) μακρόχρονου (makróchronou) μακρόχρονων (makróchronon) μακρόχρονων (makróchronon) μακρόχρονων (makróchronon)
accusative μακρόχρονο (makróchrono) μακρόχρονη (makróchroni) μακρόχρονο (makróchrono) μακρόχρονους (makróchronous) μακρόχρονες (makróchrones) μακρόχρονα (makróchrona)
vocative μακρόχρονε (makróchrone) μακρόχρονη (makróchroni) μακρόχρονο (makróchrono) μακρόχρονοι (makróchronoi) μακρόχρονες (makróchrones) μακρόχρονα (makróchrona)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μακρόχρονος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μακρόχρονος, etc.)

Further reading

[edit]