λυσσασμένος

Greek

Etymology

Perfect passive participle of λυσσάω (“get rabies”), a verb without passive forms.

Pronunciation

• IPA^(key): /li.saˈzme.nos/
• Hyphenation: λυσ‧σα‧σμέ‧νος

Participle

λυσσασμένος • (lyssasménos) m (feminine λυσσασμένη, neuter λυσσασμένο)

1. who has rabies

   Synonym: λυσσιάρικος (lyssiárikos)

2. obsessed with, craving for

   Synonyms: λυσσάρης (lyssáris), λυσσιάρης (lyssiáris)

3. enraged

Declension

Declension of λυσσασμένος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	λυσσασμένος (lyssasménos)	λυσσασμένη (lyssasméni)	λυσσασμένο (lyssasméno)		λυσσασμένοι (lyssasménoi)	λυσσασμένες (lyssasménes)	λυσσασμένα (lyssasména)
genitive	λυσσασμένου (lyssasménou)	λυσσασμένης (lyssasménis)	λυσσασμένου (lyssasménou)		λυσσασμένων (lyssasménon)	λυσσασμένων (lyssasménon)	λυσσασμένων (lyssasménon)
accusative	λυσσασμένο (lyssasméno)	λυσσασμένη (lyssasméni)	λυσσασμένο (lyssasméno)		λυσσασμένους (lyssasménous)	λυσσασμένες (lyssasménes)	λυσσασμένα (lyssasména)
vocative	λυσσασμένε (lyssasméne)	λυσσασμένη (lyssasméni)	λυσσασμένο (lyssasméno)		λυσσασμένοι (lyssasménoi)	λυσσασμένες (lyssasménes)	λυσσασμένα (lyssasména)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο λυσσασμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο λυσσασμένος, etc.)