λεκές

Greek

Etymology

From Ottoman Turkish لكه (leke), from Persian لکه (laka, lakka).

Pronunciation

• IPA^(key): /leˈces/
• Hyphenation: λε‧κές

Noun

λεκές • (lekés) m

1. stain, splatter

Declension

Declension of λεκές

	singular	plural
nominative	λεκές (lekés)	λεκέδες (lekédes)
genitive	λεκέ (leké)	λεκέδων (lekédon)
accusative	λεκέ (leké)	λεκέδες (lekédes)
vocative	λεκέ (leké)	λεκέδες (lekédes)

Derived terms

• λεκεδάκι (lekedáki)
• λεκιάζομαι (lekiázomai)
• λεκιάζω (lekiázo)
• λέκιασμα (lékiasma)

See also

• κηλίδα f (kilída, noun)