κηλίδα

Greek

Etymology

From the Ancient Greek κηλίς (kēlís).

Pronunciation

• IPA^(key): [ciˈliða]
• Hyphenation: κη‧λί‧δα

Noun

κηλίδα • (kilída) f (plural κηλίδες)

1. stain, blemish, blot

   ένα σκυλί με μαύρες κηλίδες ― éna skylí me mávres kilídes ― a dog with black spots

2. (anatomy) blemish
3. (figuratively) moral fault, misdeed

Declension

	singular	plural
nominative	κηλίδα (kilída)	κηλίδες (kilídes)
genitive	κηλίδας (kilídas)	κηλίδων (kilídon)
accusative	κηλίδα (kilída)	κηλίδες (kilídes)
vocative	κηλίδα (kilída)	κηλίδες (kilídes)

Synonyms

• (blemish and figurative): ψεγάδι n (psegádi)
• (blemish): μαύρισμα n (mávrisma) (on fruit)
• (stain, mark): δαχτυλιά f (dachtyliá, “mark”) (made by finger), λαδιά f (ladiá, “stain”) (made by oil)

Related terms

• κηλιδώνω (kilidóno, “to blemish, to stain”)
• ηλιακή κηλίδα f (iliakí kilída, “sun spot”)