λαϊκός

Ancient Greek

Etymology

From λᾱός (lāós, “people”) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /laː.i.kós/ → /la.iˈkos/ → /la.iˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /laː.i.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /la.iˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /la.iˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /la.iˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /la.iˈkos/

Adjective

λᾱϊκός • (lāïkós) m (feminine λᾱϊκή, neuter λᾱϊκόν); first/second declension

1. of or from the people, common
2. unofficial, civilian
3. not consecrated or holy
4. (nominalized) layman

Declension

First and second declension of λᾱῐ̈κός; λᾱῐ̈κή; λᾱῐ̈κόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		λᾱῐ̈κός lāĭ̈kós	λᾱῐ̈κή lāĭ̈kḗ	λᾱῐ̈κόν lāĭ̈kón		λᾱῐ̈κώ lāĭ̈kṓ	λᾱῐ̈κᾱ́ lāĭ̈kā́	λᾱῐ̈κώ lāĭ̈kṓ		λᾱῐ̈κοί lāĭ̈koí	λᾱῐ̈καί lāĭ̈kaí	λᾱῐ̈κᾰ́ lāĭ̈kắ
Genitive		λᾱῐ̈κοῦ lāĭ̈koû	λᾱῐ̈κῆς lāĭ̈kês	λᾱῐ̈κοῦ lāĭ̈koû		λᾱῐ̈κοῖν lāĭ̈koîn	λᾱῐ̈καῖν lāĭ̈kaîn	λᾱῐ̈κοῖν lāĭ̈koîn		λᾱῐ̈κῶν lāĭ̈kôn	λᾱῐ̈κῶν lāĭ̈kôn	λᾱῐ̈κῶν lāĭ̈kôn
Dative		λᾱῐ̈κῷ lāĭ̈kôi	λᾱῐ̈κῇ lāĭ̈kêi	λᾱῐ̈κῷ lāĭ̈kôi		λᾱῐ̈κοῖν lāĭ̈koîn	λᾱῐ̈καῖν lāĭ̈kaîn	λᾱῐ̈κοῖν lāĭ̈koîn		λᾱῐ̈κοῖς lāĭ̈koîs	λᾱῐ̈καῖς lāĭ̈kaîs	λᾱῐ̈κοῖς lāĭ̈koîs
Accusative		λᾱῐ̈κόν lāĭ̈kón	λᾱῐ̈κήν lāĭ̈kḗn	λᾱῐ̈κόν lāĭ̈kón		λᾱῐ̈κώ lāĭ̈kṓ	λᾱῐ̈κᾱ́ lāĭ̈kā́	λᾱῐ̈κώ lāĭ̈kṓ		λᾱῐ̈κούς lāĭ̈koús	λᾱῐ̈κᾱ́ς lāĭ̈kā́s	λᾱῐ̈κᾰ́ lāĭ̈kắ
Vocative		λᾱῐ̈κέ lāĭ̈ké	λᾱῐ̈κή lāĭ̈kḗ	λᾱῐ̈κόν lāĭ̈kón		λᾱῐ̈κώ lāĭ̈kṓ	λᾱῐ̈κᾱ́ lāĭ̈kā́	λᾱῐ̈κώ lāĭ̈kṓ		λᾱῐ̈κοί lāĭ̈koí	λᾱῐ̈καί lāĭ̈kaí	λᾱῐ̈κᾰ́ lāĭ̈kắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		λᾱῐ̈κῶς lāĭ̈kôs				λᾱῐ̈κώτερος lāĭ̈kṓteros				λᾱῐ̈κώτᾰτος lāĭ̈kṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: λαϊκός (laïkós)
• Latin: lāicus (see there for further descendants)

Further reading

• λαϊκός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• λαϊκός, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “λαϊκός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Etymology

From Ancient Greek λᾱϊκός (lāïkós, “of the people”), from λᾱός (lāós, “crowd, people”).

Pronunciation

• IPA^(key): /la.iˈkos/

Adjective

λαϊκός • (laïkós) m (feminine λαϊκή, neuter λαϊκό)

1. popular, people's (people’s) (relating to the people)

   Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας ― Laïkí Dimokratía tis Kínas ― People's Republic of China

2. folk (customs, dance, etc.)

   λαϊκά τραγούδια ― laïká tragoúdia ― folk songs

3. lay, secular (not ecclesiastical, nonclergy)
4. working class, lower class
5. vulgar, cheap (goods, clothing, etc.)
6. (lexicography) colloquial, common (words, language)

   Synonym: (dictionary abbreviation) λαϊκ. (laïk.)

Declension

Declension of λαϊκός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	λαϊκός (laïkós)	λαϊκή (laïkí)	λαϊκό (laïkó)		λαϊκοί (laïkoí)	λαϊκές (laïkés)	λαϊκά (laïká)
genitive	λαϊκού (laïkoú)	λαϊκής (laïkís)	λαϊκού (laïkoú)		λαϊκών (laïkón)	λαϊκών (laïkón)	λαϊκών (laïkón)
accusative	λαϊκό (laïkó)	λαϊκή (laïkí)	λαϊκό (laïkó)		λαϊκούς (laïkoús)	λαϊκές (laïkés)	λαϊκά (laïká)
vocative	λαϊκέ (laïké)	λαϊκή (laïkí)	λαϊκό (laïkó)		λαϊκοί (laïkoí)	λαϊκές (laïkés)	λαϊκά (laïká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο λαϊκός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο λαϊκός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative λαϊκότερος (laïkóteros) λαϊκότερη (laïkóteri) λαϊκότερο (laïkótero) λαϊκότεροι (laïkóteroi) λαϊκότερες (laïkóteres) λαϊκότερα (laïkótera) genitive λαϊκότερου (laïkóterou) λαϊκότερης (laïkóteris) λαϊκότερου (laïkóterou) λαϊκότερων (laïkóteron) λαϊκότερων (laïkóteron) λαϊκότερων (laïkóteron) accusative λαϊκότερο (laïkótero) λαϊκότερη (laïkóteri) λαϊκότερο (laïkótero) λαϊκότερους (laïkóterous) λαϊκότερες (laïkóteres) λαϊκότερα (laïkótera) vocative λαϊκότερε (laïkótere) λαϊκότερη (laïkóteri) λαϊκότερο (laïkótero) λαϊκότεροι (laïkóteroi) λαϊκότερες (laïkóteres) λαϊκότερα (laïkótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο λαϊκότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative λαϊκότατος (laïkótatos) λαϊκότατη (laïkótati) λαϊκότατο (laïkótato) λαϊκότατοι (laïkótatoi) λαϊκότατες (laïkótates) λαϊκότατα (laïkótata) genitive λαϊκότατου (laïkótatou) λαϊκότατης (laïkótatis) λαϊκότατου (laïkótatou) λαϊκότατων (laïkótaton) λαϊκότατων (laïkótaton) λαϊκότατων (laïkótaton) accusative λαϊκότατο (laïkótato) λαϊκότατη (laïkótati) λαϊκότατο (laïkótato) λαϊκότατους (laïkótatous) λαϊκότατες (laïkótates) λαϊκότατα (laïkótata) vocative λαϊκότατε (laïkótate) λαϊκότατη (laïkótati) λαϊκότατο (laïkótato) λαϊκότατοι (laïkótatoi) λαϊκότατες (laïkótates) λαϊκότατα (laïkótata)

Related terms

• αντιλαϊκός (antilaïkós, “unpopular”)
• λαϊκός m (laïkós, “layman”)
• λαϊκή f (laïkí, “street market”)
• λαϊκά n pl (laïká, “folksong, folk music”)

Noun

λαϊκός • (laïkós) m (plural λαϊκοί)

1. layman

Declension

Declension of λαϊκός

	singular	plural
nominative	λαϊκός (laïkós)	λαϊκοί (laïkoí)
genitive	λαϊκού (laïkoú)	λαϊκών (laïkón)
accusative	λαϊκό (laïkó)	λαϊκούς (laïkoús)
vocative	λαϊκέ (laïké)	λαϊκοί (laïkoí)