λακωνίζω

Ancient Greek

Etymology

From Λᾰ́κων (Lắkōn) +‎ -ίζω (-ízō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /la.kɔː.níz.dɔː/ → /la.koˈni.zo/ → /la.koˈni.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /la.kɔː.níz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /la.koˈni.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /la.koˈni.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /la.koˈni.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /la.koˈni.zo/

Verb

λακωνίζω • (lakōnízō)

1. to laconize; to imitate the Spartans, the Laconians, Lacedaemonians
   • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Protagoras 342b:

     νῦν δὲ ἀποκρυψάμενοι ἐκεῖνο ἐξηπατήκασιν τοὺς ἐν ταῖς πόλεσι λακωνίζοντας, καὶ οἱ μὲν ὦτά τε κατάγνυνται μιμούμενοι

     nûn dè apokrupsámenoi ekeîno exēpatḗkasin toùs en taîs pólesi lakōnízontas, kaì hoi mèn ôtá te katágnuntai mimoúmenoi

   • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Alcibiades 23.3:

     Εὐδοκιμῶν δὲ δημοσίᾳ καὶ θαυμαζόμενος οὐχ ἧττον ἰδίᾳ τοὺς πολλοὺς κατεδημαγώγει καὶ κατεγοήτευε τῇ διαίτῃ λακωνίζων

     Eudokimôn dè dēmosíāi kaì thaumazómenos oukh hêtton idíāi toùs polloùs katedēmagṓgei kaì kategoḗteue têi diaítēi lakōnízōn

   1. (by extension) to speak laconically, in a concise or terse manner; to speak with brevity
      • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Protagoras 342:

        τὸ λακωνίζειν πολὺ μᾶλλόν ἐστιν φιλοσοφεῖν ἢ φιλογυμναστεῖν

        tò lakōnízein polù mâllón estin philosopheîn ḕ philogumnasteîn

   2. (by extension) to act in the interests of the Spartans, Laconians; to favor the Spartans
      • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Hellenica 4.4.2:

        γνόντες δ᾿ οἱ Ἀργεῖοι καὶ Ἀθηναῖοι καὶ Βοιωτοὶ καὶ Κορινθίων οἵ τε τῶν παρὰ βασιλέως χρημάτων μετεσχηκότες καὶ οἱ τοῦ πολέμου αἰτιώτατοι γεγενημένοι ὡς εἰ μὴ ἐκποδὼν ποιήσοιντο τοὺς ἐπὶ τὴν εἰρήνην τετραμμένους, κινδυνεύσει πάλιν ἡ πόλις λακωνίσαι, οὕτω δὴ σφαγὰς ἐπεχείρουν ποιεῖσθαι.

        gnóntes d’ hoi Argeîoi kaì Athēnaîoi kaì Boiōtoì kaì Korinthíōn hoí te tôn parà basiléōs khrēmátōn meteskhēkótes kaì hoi toû polémou aitiṓtatoi gegenēménoi hōs ei mḕ ekpodṑn poiḗsointo toùs epì tḕn eirḗnēn tetramménous, kinduneúsei pálin hē pólis lakōnísai, hoútō dḕ sphagàs epekheíroun poieîsthai.

2. to be a pederast

   Synonym: παιδεραστέω (paiderastéō)

Conjugation

   Present: λακωνῐ́ζω, λακωνῐ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λακωνῐ́ζω	λακωνῐ́ζεις	λακωνῐ́ζει	λακωνῐ́ζετον	λακωνῐ́ζετον	λακωνῐ́ζομεν	λακωνῐ́ζετε	λακωνῐ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	λακωνῐ́ζω	λακωνῐ́ζῃς	λακωνῐ́ζῃ	λακωνῐ́ζητον	λακωνῐ́ζητον	λακωνῐ́ζωμεν	λακωνῐ́ζητε	λακωνῐ́ζωσῐ(ν)
	optative	λακωνῐ́ζοιμῐ	λακωνῐ́ζοις	λακωνῐ́ζοι	λακωνῐ́ζοιτον	λακωνῐζοίτην	λακωνῐ́ζοιμεν	λακωνῐ́ζοιτε	λακωνῐ́ζοιεν
	imperative		λακώνῐζε	λακωνῐζέτω	λακωνῐ́ζετον	λακωνῐζέτων		λακωνῐ́ζετε	λακωνῐζόντων
middle/ passive	indicative	λακωνῐ́ζομαι	λακωνῐ́ζῃ, λακωνῐ́ζει	λακωνῐ́ζεται	λακωνῐ́ζεσθον	λακωνῐ́ζεσθον	λακωνῐζόμεθᾰ	λακωνῐ́ζεσθε	λακωνῐ́ζονται
	subjunctive	λακωνῐ́ζωμαι	λακωνῐ́ζῃ	λακωνῐ́ζηται	λακωνῐ́ζησθον	λακωνῐ́ζησθον	λακωνῐζώμεθᾰ	λακωνῐ́ζησθε	λακωνῐ́ζωνται
	optative	λακωνῐζοίμην	λακωνῐ́ζοιο	λακωνῐ́ζοιτο	λακωνῐ́ζοισθον	λακωνῐζοίσθην	λακωνῐζοίμεθᾰ	λακωνῐ́ζοισθε	λακωνῐ́ζοιντο
	imperative		λακωνῐ́ζου	λακωνῐζέσθω	λακωνῐ́ζεσθον	λακωνῐζέσθων		λακωνῐ́ζεσθε	λακωνῐζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		λακωνῐ́ζειν				λακωνῐ́ζεσθαι
participle	m	λακωνῐ́ζων				λακωνῐζόμενος
	f	λακωνῐ́ζουσᾰ				λακωνῐζομένη
	n	λακωνῐ́ζον				λακωνῐζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐλακώνῐζον, ἐλακωνῐζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλακώνῐζον	ἐλακώνῐζες	ἐλακώνῐζε(ν)	ἐλακωνῐ́ζετον	ἐλακωνῐζέτην	ἐλακωνῐ́ζομεν	ἐλακωνῐ́ζετε	ἐλακώνῐζον
middle/ passive	indicative	ἐλακωνῐζόμην	ἐλακωνῐ́ζου	ἐλακωνῐ́ζετο	ἐλακωνῐ́ζεσθον	ἐλακωνῐζέσθην	ἐλακωνῐζόμεθᾰ	ἐλακωνῐ́ζεσθε	ἐλακωνῐ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: λακωνῐέω, λακωνῐέομαι, λακωνῐσθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λακωνῐέω	λακωνῐέεις	λακωνῐέει	λακωνῐέετον	λακωνῐέετον	λακωνῐέομεν	λακωνῐέετε	λακωνῐέουσῐ(ν)
	optative	λακωνῐέοιμῐ	λακωνῐέοις	λακωνῐέοι	λακωνῐέοιτον	λακωνῐεοίτην	λακωνῐέοιμεν	λακωνῐέοιτε	λακωνῐέοιεν
middle	indicative	λακωνῐέομαι	λακωνῐέῃ, λακωνῐέει	λακωνῐέεται	λακωνῐέεσθον	λακωνῐέεσθον	λακωνῐεόμεθᾰ	λακωνῐέεσθε	λακωνῐέονται
	optative	λακωνῐεοίμην	λακωνῐέοιο	λακωνῐέοιτο	λακωνῐέοισθον	λακωνῐεοίσθην	λακωνῐεοίμεθᾰ	λακωνῐέοισθε	λακωνῐέοιντο
passive	indicative	λακωνῐσθήσομαι	λακωνῐσθήσῃ	λακωνῐσθήσεται	λακωνῐσθήσεσθον	λακωνῐσθήσεσθον	λακωνῐσθησόμεθᾰ	λακωνῐσθήσεσθε	λακωνῐσθήσονται
	optative	λακωνῐσθησοίμην	λακωνῐσθήσοιο	λακωνῐσθήσοιτο	λακωνῐσθήσοισθον	λακωνῐσθησοίσθην	λακωνῐσθησοίμεθᾰ	λακωνῐσθήσοισθε	λακωνῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		λακωνῐέειν			λακωνῐέεσθαι		λακωνῐσθήσεσθαι
participle	m	λακωνῐέων			λακωνῐεόμενος		λακωνῐσθησόμενος
	f	λακωνῐέουσᾰ			λακωνῐεομένη		λακωνῐσθησομένη
	n	λακωνῐέον			λακωνῐεόμενον		λακωνῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: λακωνῐῶ, λακωνῐοῦμαι, λακωνῐσθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λακωνῐῶ	λακωνῐεῖς	λακωνῐεῖ	λακωνῐεῖτον	λακωνῐεῖτον	λακωνῐοῦμεν	λακωνῐεῖτε	λακωνῐοῦσῐ(ν)
	optative	λακωνῐοίην, λακωνῐοῖμῐ	λακωνῐοίης, λακωνῐοῖς	λακωνῐοίη, λακωνῐοῖ	λακωνῐοῖτον, λακωνῐοίητον	λακωνῐοίτην, λακωνῐοιήτην	λακωνῐοῖμεν, λακωνῐοίημεν	λακωνῐοῖτε, λακωνῐοίητε	λακωνῐοῖεν, λακωνῐοίησᾰν
middle	indicative	λακωνῐοῦμαι	λακωνῐῇ	λακωνῐεῖται	λακωνῐεῖσθον	λακωνῐεῖσθον	λακωνῐούμεθᾰ	λακωνῐεῖσθε	λακωνῐοῦνται
	optative	λακωνῐοίμην	λακωνῐοῖο	λακωνῐοῖτο	λακωνῐοῖσθον	λακωνῐοίσθην	λακωνῐοίμεθᾰ	λακωνῐοῖσθε	λακωνῐοῖντο
passive	indicative	λακωνῐσθήσομαι	λακωνῐσθήσῃ	λακωνῐσθήσεται	λακωνῐσθήσεσθον	λακωνῐσθήσεσθον	λακωνῐσθησόμεθᾰ	λακωνῐσθήσεσθε	λακωνῐσθήσονται
	optative	λακωνῐσθησοίμην	λακωνῐσθήσοιο	λακωνῐσθήσοιτο	λακωνῐσθήσοισθον	λακωνῐσθησοίσθην	λακωνῐσθησοίμεθᾰ	λακωνῐσθήσοισθε	λακωνῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		λακωνῐεῖν			λακωνῐεῖσθαι		λακωνῐσθήσεσθαι
participle	m	λακωνῐῶν			λακωνῐούμενος		λακωνῐσθησόμενος
	f	λακωνῐοῦσᾰ			λακωνῐουμένη		λακωνῐσθησομένη
	n	λακωνῐοῦν			λακωνῐούμενον		λακωνῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐλακώνῐσᾰ, ἐλακωνῐσᾰ́μην, ἐλακωνῐ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλακώνῐσᾰ	ἐλακώνῐσᾰς	ἐλακώνῐσε(ν)	ἐλακωνῐ́σᾰτον	ἐλακωνῐσᾰ́την	ἐλακωνῐ́σᾰμεν	ἐλακωνῐ́σᾰτε	ἐλακώνῐσᾰν
	subjunctive	λακωνῐ́σω	λακωνῐ́σῃς	λακωνῐ́σῃ	λακωνῐ́σητον	λακωνῐ́σητον	λακωνῐ́σωμεν	λακωνῐ́σητε	λακωνῐ́σωσῐ(ν)
	optative	λακωνῐ́σαιμῐ	λακωνῐ́σειᾰς, λακωνῐ́σαις	λακωνῐ́σειε(ν), λακωνῐ́σαι	λακωνῐ́σαιτον	λακωνῐσαίτην	λακωνῐ́σαιμεν	λακωνῐ́σαιτε	λακωνῐ́σειᾰν, λακωνῐ́σαιεν
	imperative		λακώνῐσον	λακωνῐσᾰ́τω	λακωνῐ́σᾰτον	λακωνῐσᾰ́των		λακωνῐ́σᾰτε	λακωνῐσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐλακωνῐσᾰ́μην	ἐλακωνῐ́σω	ἐλακωνῐ́σᾰτο	ἐλακωνῐ́σᾰσθον	ἐλακωνῐσᾰ́σθην	ἐλακωνῐσᾰ́μεθᾰ	ἐλακωνῐ́σᾰσθε	ἐλακωνῐ́σᾰντο
	subjunctive	λακωνῐ́σωμαι	λακωνῐ́σῃ	λακωνῐ́σηται	λακωνῐ́σησθον	λακωνῐ́σησθον	λακωνῐσώμεθᾰ	λακωνῐ́σησθε	λακωνῐ́σωνται
	optative	λακωνῐσαίμην	λακωνῐ́σαιο	λακωνῐ́σαιτο	λακωνῐ́σαισθον	λακωνῐσαίσθην	λακωνῐσαίμεθᾰ	λακωνῐ́σαισθε	λακωνῐ́σαιντο
	imperative		λακώνῐσαι	λακωνῐσᾰ́σθω	λακωνῐ́σᾰσθον	λακωνῐσᾰ́σθων		λακωνῐ́σᾰσθε	λακωνῐσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐλακωνῐ́σθην	ἐλακωνῐ́σθης	ἐλακωνῐ́σθη	ἐλακωνῐ́σθητον	ἐλακωνῐσθήτην	ἐλακωνῐ́σθημεν	ἐλακωνῐ́σθητε	ἐλακωνῐ́σθησᾰν
	subjunctive	λακωνῐσθῶ	λακωνῐσθῇς	λακωνῐσθῇ	λακωνῐσθῆτον	λακωνῐσθῆτον	λακωνῐσθῶμεν	λακωνῐσθῆτε	λακωνῐσθῶσῐ(ν)
	optative	λακωνῐσθείην	λακωνῐσθείης	λακωνῐσθείη	λακωνῐσθεῖτον, λακωνῐσθείητον	λακωνῐσθείτην, λακωνῐσθειήτην	λακωνῐσθεῖμεν, λακωνῐσθείημεν	λακωνῐσθεῖτε, λακωνῐσθείητε	λακωνῐσθεῖεν, λακωνῐσθείησᾰν
	imperative		λακωνῐ́σθητῐ	λακωνῐσθήτω	λακωνῐ́σθητον	λακωνῐσθήτων		λακωνῐ́σθητε	λακωνῐσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		λακωνῐ́σαι			λακωνῐ́σᾰσθαι		λακωνῐσθῆναι
participle	m	λακωνῐ́σᾱς			λακωνῐσᾰ́μενος		λακωνῐσθείς
	f	λακωνῐ́σᾱσᾰ			λακωνῐσᾰμένη		λακωνῐσθεῖσᾰ
	n	λακωνῐ́σᾰν			λακωνῐσᾰ́μενον		λακωνῐσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: λελακώνῐκᾰ, λελακώνῐσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λελακώνῐκᾰ	λελακώνῐκᾰς	λελακώνῐκε(ν)	λελακωνῐ́κᾰτον	λελακωνῐ́κᾰτον	λελακωνῐ́κᾰμεν	λελακωνῐ́κᾰτε	λελακωνῐ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	λελακωνῐ́κω	λελακωνῐ́κῃς	λελακωνῐ́κῃ	λελακωνῐ́κητον	λελακωνῐ́κητον	λελακωνῐ́κωμεν	λελακωνῐ́κητε	λελακωνῐ́κωσῐ(ν)
	optative	λελακωνῐ́κοιμῐ, λελακωνῐκοίην	λελακωνῐ́κοις, λελακωνῐκοίης	λελακωνῐ́κοι, λελακωνῐκοίη	λελακωνῐ́κοιτον	λελακωνῐκοίτην	λελακωνῐ́κοιμεν	λελακωνῐ́κοιτε	λελακωνῐ́κοιεν
	imperative		λελακώνῐκε	λελακωνῐκέτω	λελακωνῐ́κετον	λελακωνῐκέτων		λελακωνῐ́κετε	λελακωνῐκόντων
middle/ passive	indicative	λελακώνῐσμαι	λελακώνῐσαι	λελακώνῐσται	λελακώνῐσθον	λελακώνῐσθον	λελακωνῐ́σμεθᾰ	λελακώνῐσθε	λελακωνῐ́δᾰται
	subjunctive	λελακωνῐσμένος ὦ	λελακωνῐσμένος ᾖς	λελακωνῐσμένος ᾖ	λελακωνῐσμένω ἦτον	λελακωνῐσμένω ἦτον	λελακωνῐσμένοι ὦμεν	λελακωνῐσμένοι ἦτε	λελακωνῐσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	λελακωνῐσμένος εἴην	λελακωνῐσμένος εἴης	λελακωνῐσμένος εἴη	λελακωνῐσμένω εἴητον/εἶτον	λελακωνῐσμένω εἰήτην/εἴτην	λελακωνῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν	λελακωνῐσμένοι εἴητε/εἶτε	λελακωνῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		λελακώνῐσο	λελακωνῐ́σθω	λελακώνῐσθον	λελακωνῐ́σθων		λελακώνῐσθε	λελακωνῐ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		λελακωνῐκέναι				λελακωνῐ́σθαι
participle	m	λελακωνῐκώς				λελακωνῐσμένος
	f	λελακωνῐκυῖᾰ				λελακωνῐσμένη
	n	λελακωνῐκός				λελακωνῐσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐλελακωνῐ́κειν, ἐλελακωνῐ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλελακωνῐ́κειν, ἐλελακωνῐ́κη	ἐλελακωνῐ́κεις, ἐλελακωνῐ́κης	ἐλελακωνῐ́κει(ν)	ἐλελακωνῐ́κετον	ἐλελακωνῐκέτην	ἐλελακωνῐ́κεμεν	ἐλελακωνῐ́κετε	ἐλελακωνῐ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐλελακωνῐ́σμην	ἐλελακώνῐσο	ἐλελακώνῐστο	ἐλελακώνῐσθον	ἐλελακωνῐ́σθην	ἐλελακωνῐ́σμεθᾰ	ἐλελακώνῐσθε	ἐλελακωνῐ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

• Λᾰ́καινᾰ f (Lắkaină)
• Λᾰκωνῐκή f (Lăkōnĭkḗ)
• Λᾰκωνῐκός (Lăkōnĭkós)
• Λᾰκώνῐον (Lăkṓnĭon)
• Λᾰκωνῐ́ς f (Lăkōnĭ́s)
• Λᾰκωνῐσμός m (Lăkōnĭsmós)
• Λᾰκωνῐστής (Lăkōnĭstḗs)
• λᾰκωνομᾰνέω (lăkōnomănéō)
• Λᾰκωνόσημος (Lăkōnósēmos)

Descendants

Descendants

• Hellenic
  • Greek: λακωνίζω (lakonízo)
• Germanic
  • West Germanic
    • German: lakonisieren
    • Anglic
      • English: laconize
      • English: laconise
• Gallo-Romance
  • French: laconiser
  • Catalan: laconisar
• Italo-Dalmatian
  • Italian: laconizzare
  • Italian: laconeggiare
• Sardinian
  • Sardinian: laconizzai
• Ibero-Romance
  • Spanish: laconizar
  • Portuguese: laconizar
• Slavic
  • Russian: лаконизировать (lakonizirovatʹ)

References

• “Λακωνίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “Λακωνίζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• λακωνίζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Pape, Wilhelm, Benseler, Gustav Eduard (1884) Wörterbuch der griechischen Eigennamen (in German), 3rd edition, Braunschweig: Friedrich Vieweg und Sohn
• λακωνίζω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011

Greek

Etymology

From Ancient Greek λακωνίζω (lakōnízō). By surface analysis, Λᾰ́κων (Lắkōn) +‎ -ίζω (-ízo).

Verb

λακωνίζω • (lakonízo)

1. (intransitive) to laconize; speak laconically, in a terse or brief manner; to speak with brevity

   Antonyms: απεραντολογώ (aperantologó), πλατειάζω (plateiázo), μακρηγορώ (makrigoró)

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

References

• 1964, George Constantopoulos Divry, Divry's Modern English-Greek and Greek-English Desk Dictionary‎^[1], D.C. Divry, page 571:
• λακωνίζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language