λακωνομανέω

Ancient Greek

Etymology

From Λάκων (Lákōn) +‎ μᾰνῐ́ᾱ (mănĭ́ā) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /la.kɔː.no.ma.né.ɔː/ → /la.ko.no.maˈne.o/ → /la.ko.no.maˈne.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /la.kɔː.no.ma.né.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /la.ko.no.maˈne.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /la.ko.no.maˈne.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /la.ko.no.maˈne.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /la.ko.no.maˈne.o/

Mark the vowel length of the ambiguous vowels α and α by adding a macron after each one if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Verb

λακωνομανέω • (lakōnomanéō)

1. to have Laconomania, be a Laconophile; to be obsessively interested in the Spartan lifestyle; to have an obsession with the Spartans
   • 446 BCE – 386 BCE, Aristophanes, Birds 1281:

     πρὶν μὲν γὰρ οἰκίσαι σε τήνδε τὴν πόλιν, ἐλακωνομάνουν ἅπαντες ἄνθρωποι τότε, ἐκόμων, ἐπείνων, ἐρρύπων, ἐσωκράτων, ἐσκυταλιοφόρουν· νῦν δ᾿ ὑποστρέψαντες αὖ ὀρνιθομανοῦσι, πάντα δ᾿ ὑπὸ τῆς ἡδονῆς ποιοῦσιν ἅπερ ὄρνιθες ἐκμιμούμενοι

     prìn mèn gàr oikísai se tḗnde tḕn pólin, elakōnománoun hápantes ánthrōpoi tóte, ekómōn, epeínōn, errhúpōn, esōkrátōn, eskutaliophóroun; nûn d’ hupostrépsantes aû ornithomanoûsi, pánta d’ hupò tês hēdonês poioûsin háper órnithes ekmimoúmenoi

Conjugation

   Present: λακωνομανέω, λακωνομανέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λακωνομανέω	λακωνομανέεις	λακωνομανέει	λακωνομανέετον	λακωνομανέετον	λακωνομανέομεν	λακωνομανέετε	λακωνομανέουσῐ(ν)
	subjunctive	λακωνομανέω	λακωνομανέῃς	λακωνομανέῃ	λακωνομανέητον	λακωνομανέητον	λακωνομανέωμεν	λακωνομανέητε	λακωνομανέωσῐ(ν)
	optative	λακωνομανέοιμῐ	λακωνομανέοις	λακωνομανέοι	λακωνομανέοιτον	λακωνομανεοίτην	λακωνομανέοιμεν	λακωνομανέοιτε	λακωνομανέοιεν
	imperative		λακωνομάνεε	λακωνομανεέτω	λακωνομανέετον	λακωνομανεέτων		λακωνομανέετε	λακωνομανεόντων
middle/ passive	indicative	λακωνομανέομαι	λακωνομανέῃ, λακωνομανέει	λακωνομανέεται	λακωνομανέεσθον	λακωνομανέεσθον	λακωνομανεόμεθᾰ	λακωνομανέεσθε	λακωνομανέονται
	subjunctive	λακωνομανέωμαι	λακωνομανέῃ	λακωνομανέηται	λακωνομανέησθον	λακωνομανέησθον	λακωνομανεώμεθᾰ	λακωνομανέησθε	λακωνομανέωνται
	optative	λακωνομανεοίμην	λακωνομανέοιο	λακωνομανέοιτο	λακωνομανέοισθον	λακωνομανεοίσθην	λακωνομανεοίμεθᾰ	λακωνομανέοισθε	λακωνομανέοιντο
	imperative		λακωνομανέου	λακωνομανεέσθω	λακωνομανέεσθον	λακωνομανεέσθων		λακωνομανέεσθε	λακωνομανεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		λακωνομανέειν				λακωνομανέεσθαι
participle	m	λακωνομανέων				λακωνομανεόμενος
	f	λακωνομανέουσᾰ				λακωνομανεομένη
	n	λακωνομανέον				λακωνομανεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: λακωνομανῶ, λακωνομανοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λακωνομανῶ	λακωνομανεῖς	λακωνομανεῖ	λακωνομανεῖτον	λακωνομανεῖτον	λακωνομανοῦμεν	λακωνομανεῖτε	λακωνομανοῦσῐ(ν)
	subjunctive	λακωνομανῶ	λακωνομανῇς	λακωνομανῇ	λακωνομανῆτον	λακωνομανῆτον	λακωνομανῶμεν	λακωνομανῆτε	λακωνομανῶσῐ(ν)
	optative	λακωνομανοίην, λακωνομανοῖμῐ	λακωνομανοίης, λακωνομανοῖς	λακωνομανοίη, λακωνομανοῖ	λακωνομανοῖτον, λακωνομανοίητον	λακωνομανοίτην, λακωνομανοιήτην	λακωνομανοῖμεν, λακωνομανοίημεν	λακωνομανοῖτε, λακωνομανοίητε	λακωνομανοῖεν, λακωνομανοίησᾰν
	imperative		λακωνομάνει	λακωνομανείτω	λακωνομανεῖτον	λακωνομανείτων		λακωνομανεῖτε	λακωνομανούντων
middle/ passive	indicative	λακωνομανοῦμαι	λακωνομανεῖ, λακωνομανῇ	λακωνομανεῖται	λακωνομανεῖσθον	λακωνομανεῖσθον	λακωνομανούμεθᾰ	λακωνομανεῖσθε	λακωνομανοῦνται
	subjunctive	λακωνομανῶμαι	λακωνομανῇ	λακωνομανῆται	λακωνομανῆσθον	λακωνομανῆσθον	λακωνομανώμεθᾰ	λακωνομανῆσθε	λακωνομανῶνται
	optative	λακωνομανοίμην	λακωνομανοῖο	λακωνομανοῖτο	λακωνομανοῖσθον	λακωνομανοίσθην	λακωνομανοίμεθᾰ	λακωνομανοῖσθε	λακωνομανοῖντο
	imperative		λακωνομανοῦ	λακωνομανείσθω	λακωνομανεῖσθον	λακωνομανείσθων		λακωνομανεῖσθε	λακωνομανείσθων
		active				middle/passive
infinitive		λακωνομανεῖν				λακωνομανεῖσθαι
participle	m	λακωνομανῶν				λακωνομανούμενος
	f	λακωνομανοῦσᾰ				λακωνομανουμένη
	n	λακωνομανοῦν				λακωνομανούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐλακωνομάνεον, ἐλακωνομανεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλακωνομάνεον	ἐλακωνομάνεες	ἐλακωνομάνεε(ν)	ἐλακωνομανέετον	ἐλακωνομανεέτην	ἐλακωνομανέομεν	ἐλακωνομανέετε	ἐλακωνομάνεον
middle/ passive	indicative	ἐλακωνομανεόμην	ἐλακωνομανέου	ἐλακωνομανέετο	ἐλακωνομανέεσθον	ἐλακωνομανεέσθην	ἐλακωνομανεόμεθᾰ	ἐλακωνομανέεσθε	ἐλακωνομανέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐλακωνομάνουν, ἐλακωνομανούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλακωνομάνουν	ἐλακωνομάνεις	ἐλακωνομάνει	ἐλακωνομανεῖτον	ἐλακωνομανείτην	ἐλακωνομανοῦμεν	ἐλακωνομανεῖτε	ἐλακωνομάνουν
middle/ passive	indicative	ἐλακωνομανούμην	ἐλακωνομανοῦ	ἐλακωνομανεῖτο	ἐλακωνομανεῖσθον	ἐλακωνομανείσθην	ἐλακωνομανούμεθᾰ	ἐλακωνομανεῖσθε	ἐλακωνομανοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: λακωνομανήσω, λακωνομανήσομαι, λακωνομανηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λακωνομανήσω	λακωνομανήσεις	λακωνομανήσει	λακωνομανήσετον	λακωνομανήσετον	λακωνομανήσομεν	λακωνομανήσετε	λακωνομανήσουσῐ(ν)
	optative	λακωνομανήσοιμῐ	λακωνομανήσοις	λακωνομανήσοι	λακωνομανήσοιτον	λακωνομανησοίτην	λακωνομανήσοιμεν	λακωνομανήσοιτε	λακωνομανήσοιεν
middle	indicative	λακωνομανήσομαι	λακωνομανήσῃ, λακωνομανήσει	λακωνομανήσεται	λακωνομανήσεσθον	λακωνομανήσεσθον	λακωνομανησόμεθᾰ	λακωνομανήσεσθε	λακωνομανήσονται
	optative	λακωνομανησοίμην	λακωνομανήσοιο	λακωνομανήσοιτο	λακωνομανήσοισθον	λακωνομανησοίσθην	λακωνομανησοίμεθᾰ	λακωνομανήσοισθε	λακωνομανήσοιντο
passive	indicative	λακωνομανηθήσομαι	λακωνομανηθήσῃ	λακωνομανηθήσεται	λακωνομανηθήσεσθον	λακωνομανηθήσεσθον	λακωνομανηθησόμεθᾰ	λακωνομανηθήσεσθε	λακωνομανηθήσονται
	optative	λακωνομανηθησοίμην	λακωνομανηθήσοιο	λακωνομανηθήσοιτο	λακωνομανηθήσοισθον	λακωνομανηθησοίσθην	λακωνομανηθησοίμεθᾰ	λακωνομανηθήσοισθε	λακωνομανηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		λακωνομανήσειν			λακωνομανήσεσθαι		λακωνομανηθήσεσθαι
participle	m	λακωνομανήσων			λακωνομανησόμενος		λακωνομανηθησόμενος
	f	λακωνομανήσουσᾰ			λακωνομανησομένη		λακωνομανηθησομένη
	n	λακωνομανῆσον			λακωνομανησόμενον		λακωνομανηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐλακωνομάνησᾰ, ἐλακωνομανησᾰ́μην, ἐλακωνομανήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλακωνομάνησᾰ	ἐλακωνομάνησᾰς	ἐλακωνομάνησε(ν)	ἐλακωνομανήσᾰτον	ἐλακωνομανησᾰ́την	ἐλακωνομανήσᾰμεν	ἐλακωνομανήσᾰτε	ἐλακωνομάνησᾰν
	subjunctive	λακωνομανήσω	λακωνομανήσῃς	λακωνομανήσῃ	λακωνομανήσητον	λακωνομανήσητον	λακωνομανήσωμεν	λακωνομανήσητε	λακωνομανήσωσῐ(ν)
	optative	λακωνομανήσαιμῐ	λακωνομανήσειᾰς, λακωνομανήσαις	λακωνομανήσειε(ν), λακωνομανήσαι	λακωνομανήσαιτον	λακωνομανησαίτην	λακωνομανήσαιμεν	λακωνομανήσαιτε	λακωνομανήσειᾰν, λακωνομανήσαιεν
	imperative		λακωνομάνησον	λακωνομανησᾰ́τω	λακωνομανήσᾰτον	λακωνομανησᾰ́των		λακωνομανήσᾰτε	λακωνομανησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐλακωνομανησᾰ́μην	ἐλακωνομανήσω	ἐλακωνομανήσᾰτο	ἐλακωνομανήσᾰσθον	ἐλακωνομανησᾰ́σθην	ἐλακωνομανησᾰ́μεθᾰ	ἐλακωνομανήσᾰσθε	ἐλακωνομανήσᾰντο
	subjunctive	λακωνομανήσωμαι	λακωνομανήσῃ	λακωνομανήσηται	λακωνομανήσησθον	λακωνομανήσησθον	λακωνομανησώμεθᾰ	λακωνομανήσησθε	λακωνομανήσωνται
	optative	λακωνομανησαίμην	λακωνομανήσαιο	λακωνομανήσαιτο	λακωνομανήσαισθον	λακωνομανησαίσθην	λακωνομανησαίμεθᾰ	λακωνομανήσαισθε	λακωνομανήσαιντο
	imperative		λακωνομάνησαι	λακωνομανησᾰ́σθω	λακωνομανήσᾰσθον	λακωνομανησᾰ́σθων		λακωνομανήσᾰσθε	λακωνομανησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐλακωνομανήθην	ἐλακωνομανήθης	ἐλακωνομανήθη	ἐλακωνομανήθητον	ἐλακωνομανηθήτην	ἐλακωνομανήθημεν	ἐλακωνομανήθητε	ἐλακωνομανήθησᾰν
	subjunctive	λακωνομανηθῶ	λακωνομανηθῇς	λακωνομανηθῇ	λακωνομανηθῆτον	λακωνομανηθῆτον	λακωνομανηθῶμεν	λακωνομανηθῆτε	λακωνομανηθῶσῐ(ν)
	optative	λακωνομανηθείην	λακωνομανηθείης	λακωνομανηθείη	λακωνομανηθεῖτον, λακωνομανηθείητον	λακωνομανηθείτην, λακωνομανηθειήτην	λακωνομανηθεῖμεν, λακωνομανηθείημεν	λακωνομανηθεῖτε, λακωνομανηθείητε	λακωνομανηθεῖεν, λακωνομανηθείησᾰν
	imperative		λακωνομανήθητῐ	λακωνομανηθήτω	λακωνομανήθητον	λακωνομανηθήτων		λακωνομανήθητε	λακωνομανηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		λακωνομανῆσαι			λακωνομανήσᾰσθαι		λακωνομανηθῆναι
participle	m	λακωνομανήσᾱς			λακωνομανησᾰ́μενος		λακωνομανηθείς
	f	λακωνομανήσᾱσᾰ			λακωνομανησᾰμένη		λακωνομανηθεῖσᾰ
	n	λακωνομανῆσᾰν			λακωνομανησᾰ́μενον		λακωνομανηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐλακωνομάνηκᾰ, ἐλακωνομάνημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλακωνομάνηκᾰ	ἐλακωνομάνηκᾰς	ἐλακωνομάνηκε(ν)	ἐλακωνομανήκᾰτον	ἐλακωνομανήκᾰτον	ἐλακωνομανήκᾰμεν	ἐλακωνομανήκᾰτε	ἐλακωνομανήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐλακωνομανήκω	ἐλακωνομανήκῃς	ἐλακωνομανήκῃ	ἐλακωνομανήκητον	ἐλακωνομανήκητον	ἐλακωνομανήκωμεν	ἐλακωνομανήκητε	ἐλακωνομανήκωσῐ(ν)
	optative	ἐλακωνομανήκοιμῐ, ἐλακωνομανηκοίην	ἐλακωνομανήκοις, ἐλακωνομανηκοίης	ἐλακωνομανήκοι, ἐλακωνομανηκοίη	ἐλακωνομανήκοιτον	ἐλακωνομανηκοίτην	ἐλακωνομανήκοιμεν	ἐλακωνομανήκοιτε	ἐλακωνομανήκοιεν
	imperative		ἐλακωνομάνηκε	ἐλακωνομανηκέτω	ἐλακωνομανήκετον	ἐλακωνομανηκέτων		ἐλακωνομανήκετε	ἐλακωνομανηκόντων
middle/ passive	indicative	ἐλακωνομάνημαι	ἐλακωνομάνησαι	ἐλακωνομάνηται	ἐλακωνομάνησθον	ἐλακωνομάνησθον	ἐλακωνομανήμεθᾰ	ἐλακωνομάνησθε	ἐλακωνομάνηνται
	subjunctive	ἐλακωνομανημένος ὦ	ἐλακωνομανημένος ᾖς	ἐλακωνομανημένος ᾖ	ἐλακωνομανημένω ἦτον	ἐλακωνομανημένω ἦτον	ἐλακωνομανημένοι ὦμεν	ἐλακωνομανημένοι ἦτε	ἐλακωνομανημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐλακωνομανημένος εἴην	ἐλακωνομανημένος εἴης	ἐλακωνομανημένος εἴη	ἐλακωνομανημένω εἴητον/εἶτον	ἐλακωνομανημένω εἰήτην/εἴτην	ἐλακωνομανημένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐλακωνομανημένοι εἴητε/εἶτε	ἐλακωνομανημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐλακωνομάνησο	ἐλακωνομανήσθω	ἐλακωνομάνησθον	ἐλακωνομανήσθων		ἐλακωνομάνησθε	ἐλακωνομανήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐλακωνομανηκέναι				ἐλακωνομανῆσθαι
participle	m	ἐλακωνομανηκώς				ἐλακωνομανημένος
	f	ἐλακωνομανηκυῖᾰ				ἐλακωνομανημένη
	n	ἐλακωνομανηκός				ἐλακωνομανημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐλακωνομανήκειν, ἐλακωνομανήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλακωνομανήκειν, ἐλακωνομανήκη	ἐλακωνομανήκεις, ἐλακωνομανήκης	ἐλακωνομανήκει(ν)	ἐλακωνομανήκετον	ἐλακωνομανηκέτην	ἐλακωνομανήκεμεν	ἐλακωνομανήκετε	ἐλακωνομανήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐλακωνομανήμην	ἐλακωνομάνησο	ἐλακωνομάνητο	ἐλακωνομάνησθον	ἐλακωνομανήσθην	ἐλακωνομανήμεθᾰ	ἐλακωνομάνησθε	ἐλακωνομάνηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

• Λᾰ́καινᾰ f (Lắkaină)
• λακωνίζω (lakōnízō)
• Λᾰκωνῐκή f (Lăkōnĭkḗ)
• Λᾰκωνῐκός (Lăkōnĭkós)
• Λᾰκώνῐον (Lăkṓnĭon)
• Λᾰκωνῐ́ς f (Lăkōnĭ́s)
• Λᾰκωνῐσμός m (Lăkōnĭsmós)
• Λᾰκωνῐστής (Lăkōnĭstḗs)
• Λᾰκωνόσημος (Lăkōnósēmos)

References

• “Λακωνομανέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “Λακωνομανέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• λακωνομανέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Pape, Wilhelm, Benseler, Gustav Eduard (1884) Wörterbuch der griechischen Eigennamen (in German), 3rd edition, Braunschweig: Friedrich Vieweg und Sohn
• “λακωνομανέω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011