λήγω

See also: λίγο

Ancient Greek

Alternative forms

• λάγω (lágō) — Doric

Etymology

From the root of λᾰγᾰρός (lăgărós), Latin laxus, etc.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /lɛ̌ː.ɡɔː/ → /ˈli.ɣo/ → /ˈli.ɣo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /lɛ̌ː.ɡɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈle̝.ɡo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈli.ɣo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈli.ɣo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈli.ɣo/

Verb

λήγω • (lḗgō)

1. (transitive) stay, abate
   1. construed with the genitive
2. (more frequently intransitive) leave off, cease
   1. construed with the genitive
   2. construed with the dative
   3. construed with participles
   4. construed with prepositions
3. (grammar, of a word) terminate
   1. construed with prepositions
   2. construed with the dative
4. follow logically
5. (of months) Synonym of φθίνω (phthínō)

Conjugation

   Present: λήγω, λήγομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λήγω	λήγεις	λήγει	λήγετον	λήγετον	λήγομεν	λήγετε	λήγουσῐ(ν)
	subjunctive	λήγω	λήγῃς	λήγῃ	λήγητον	λήγητον	λήγωμεν	λήγητε	λήγωσῐ(ν)
	optative	λήγοιμῐ	λήγοις	λήγοι	λήγοιτον	ληγοίτην	λήγοιμεν	λήγοιτε	λήγοιεν
	imperative		λῆγε	ληγέτω	λήγετον	ληγέτων		λήγετε	ληγόντων
middle/ passive	indicative	λήγομαι	λήγῃ, λήγει	λήγεται	λήγεσθον	λήγεσθον	ληγόμεθᾰ	λήγεσθε	λήγονται
	subjunctive	λήγωμαι	λήγῃ	λήγηται	λήγησθον	λήγησθον	ληγώμεθᾰ	λήγησθε	λήγωνται
	optative	ληγοίμην	λήγοιο	λήγοιτο	λήγοισθον	ληγοίσθην	ληγοίμεθᾰ	λήγοισθε	λήγοιντο
	imperative		λήγου	ληγέσθω	λήγεσθον	ληγέσθων		λήγεσθε	ληγέσθων
		active				middle/passive
infinitive		λήγειν				λήγεσθαι
participle	m	λήγων				ληγόμενος
	f	λήγουσᾰ				ληγομένη
	n	λῆγον				ληγόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔληγον, ἐληγόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔληγον	ἔληγες	ἔληγε(ν)	ἐλήγετον	ἐληγέτην	ἐλήγομεν	ἐλήγετε	ἔληγον
middle/ passive	indicative	ἐληγόμην	ἐλήγου	ἐλήγετο	ἐλήγεσθον	ἐληγέσθην	ἐληγόμεθᾰ	ἐλήγεσθε	ἐλήγοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: λήξω, λήξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λήξω	λήξεις	λήξει	λήξετον	λήξετον	λήξομεν	λήξετε	λήξουσῐ(ν)
	optative	λήξοιμῐ	λήξοις	λήξοι	λήξοιτον	ληξοίτην	λήξοιμεν	λήξοιτε	λήξοιεν
middle	indicative	λήξομαι	λήξῃ, λήξει	λήξεται	λήξεσθον	λήξεσθον	ληξόμεθᾰ	λήξεσθε	λήξονται
	optative	ληξοίμην	λήξοιο	λήξοιτο	λήξοισθον	ληξοίσθην	ληξοίμεθᾰ	λήξοισθε	λήξοιντο
		active			middle
infinitive		λήξειν			λήξεσθαι
participle	m	λήξων			ληξόμενος
	f	λήξουσᾰ			ληξομένη
	n	λῆξον			ληξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔληξᾰ, ἐληξᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔληξᾰ	ἔληξᾰς	ἔληξε(ν)	ἐλήξᾰτον	ἐληξᾰ́την	ἐλήξᾰμεν	ἐλήξᾰτε	ἔληξᾰν
	subjunctive	λήξω	λήξῃς	λήξῃ	λήξητον	λήξητον	λήξωμεν	λήξητε	λήξωσῐ(ν)
	optative	λήξαιμῐ	λήξειᾰς, λήξαις	λήξειε(ν), λήξαι	λήξαιτον	ληξαίτην	λήξαιμεν	λήξαιτε	λήξειᾰν, λήξαιεν
	imperative		λῆξον	ληξᾰ́τω	λήξᾰτον	ληξᾰ́των		λήξᾰτε	ληξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐληξᾰ́μην	ἐλήξω	ἐλήξᾰτο	ἐλήξᾰσθον	ἐληξᾰ́σθην	ἐληξᾰ́μεθᾰ	ἐλήξᾰσθε	ἐλήξᾰντο
	subjunctive	λήξωμαι	λήξῃ	λήξηται	λήξησθον	λήξησθον	ληξώμεθᾰ	λήξησθε	λήξωνται
	optative	ληξαίμην	λήξαιο	λήξαιτο	λήξαισθον	ληξαίσθην	ληξαίμεθᾰ	λήξαισθε	λήξαιντο
	imperative		λῆξαι	ληξᾰ́σθω	λήξᾰσθον	ληξᾰ́σθων		λήξᾰσθε	ληξᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		λῆξαι			λήξᾰσθαι
participle	m	λήξᾱς			ληξᾰ́μενος
	f	λήξᾱσᾰ			ληξᾰμένη
	n	λῆξᾰν			ληξᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔλληξᾰ, ἐλληξᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔλληξᾰ	ἔλληξᾰς	ἔλληξε(ν)	ἐλλήξᾰτον	ἐλληξᾰ́την	ἐλλήξᾰμεν	ἐλλήξᾰτε	ἔλληξᾰν
	subjunctive	λήξω, λήξωμῐ	λήξῃς, λήξῃσθᾰ	λήξῃ, λήξῃσῐ	λήξητον	λήξητον	λήξωμεν	λήξητε	λήξωσῐ(ν)
	optative	λήξαιμῐ	λήξαις, λήξαισθᾰ, λήξειᾰς	λήξειε(ν), λήξαι	ληξεῖτον	ληξείτην	ληξεῖμεν	ληξεῖτε	ληξεῖεν
	imperative		λῆξον	ληξᾰ́τω	λήξᾰτον	ληξᾰ́των		λήξᾰτε	ληξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐλληξᾰ́μην	ἐλλήξᾰο	ἐλλήξᾰτο	ἐλλήξᾰσθον	ἐλληξᾰ́σθην	ἐλληξᾰ́με(σ)θᾰ	ἐλλήξᾰσθε	ἐλλήξᾰντο
	subjunctive	λήξωμαι	λήξηαι	λήξηται	λήξησθον	λήξησθον	ληξώμε(σ)θᾰ	λήξησθε	λήξωνται
	optative	ληξαίμην	λήξαιο	λήξαιτο	λήξαισθον	ληξαίσθην	ληξαίμε(σ)θᾰ	λήξαισθε	ληξαίᾰτο
	imperative		λῆξαι	ληξᾰ́σθω	λήξᾰσθον	ληξᾰ́σθων		λήξᾰσθε	ληξᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		λῆξαι/ληξᾰ́μεν/ληξᾰμέναι			λήξᾰσθαι
participle	m	λήξᾱς			ληξᾰ́μενος
	f	λήξᾱσᾰ			ληξᾰμένη
	n	λῆξᾰν			ληξᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀπολήγω (apolḗgō)
• ἐκλήγω (eklḗgō)
• ἐλλήγω (ellḗgō)
• ἐπιλήγω (epilḗgō)
• καταλήγω (katalḗgō)
• λῆγον (lêgon)
• μεταλήγω (metalḗgō)
• παραλήγω (paralḗgō)
• συλλήγω (sullḗgō)
• ὑπολήγω (hupolḗgō)

Related terms

• ἄληκτος (álēktos)
• ληκτήριος (lēktḗrios)
• ληκτικός (lēktikós)
• λῆξις (lêxis)

References

• “λήγω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “λήγω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “λήγω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• λήγω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• λήγω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “λήγω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• “λήγω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈli.ɣo/
• Hyphenation: λή‧γω
• Homophone: λίγο (lígo)

Verb

λήγω • (lígo) (past έληξα, passive —, ppp ληγμένος)

1. to terminate, end, expire

   Ο αγώνας έληξε ισόπαλος.

   O agónas élixe isópalos.

   The match ended in a draw.

   Μη την πιεις αυτή την μπίρα, έχει λήξει.

   Mi tin pieis aftí tin bíra, échei líxei.

   Do not drink this beer, it has expired.

2. (grammar) to end

   Τα ρήματα που λήγουν σε -ίζω γράφονται με γιώτα.

   Ta rímata pou lígoun se -ízo gráfontai me gióta.

   Verbs ending in -ízo are written with an iota.

Conjugation

λήγω   (active forms only plus passive perfect participle)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	λήγω	λήξω
2 sg	λήγεις	λήξεις
3 sg	λήγει	λήξει
1 pl	λήγουμε, [‑ομε]	λήξουμε, [‑ομε]
2 pl	λήγετε	λήξετε
3 pl	λήγουν(ε)	λήξουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	έληγα	έληξα
2 sg	έληγες	έληξες
3 sg	έληγε	έληξε
1 pl	λήγαμε	λήξαμε
2 pl	λήγατε	λήξατε
3 pl	έληγαν, λήγαν(ε)	έληξαν, λήξαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα λήγω ➤	θα λήξω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα λήγεις, …	θα λήξεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … λήξει   έχω, έχεις, … ληγμένο, ‑η, ‑ο ➤	είμαι, είσαι, … ληγμένος, ‑η, ‑ο ➤ (also passive voice)
Past perfect ➤	είχα, είχες, … λήξει   είχα, είχες, … ληγμένο, ‑η, ‑ο	ήμουν, ήσουν, … ληγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … λήξει   θα έχω, θα έχεις, … ληγμένο, ‑η, ‑ο	θα είμαι, θα είσαι, … ληγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	λήγε	λήξε, (λήχ' 1)
2 pl	λήγετε	λήξτε, (λήχτε2)
Other forms
Active present participle ➤	declinable: λήγων, λήγουσα, λήγον also see active past participle λήξας, λήξασα, λήξαν indeclinable: λήγοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας λήξει ➤
Passive perfect participle ➤	ληγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form ➤	λήξει
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. λήχ' το ("end it!")  2. Colloquial, rare  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αληγής (aligís)
• άληκτος (áliktos, “unexpired”)
• απολήγω (apolígo)
• καταλήγω (katalígo) (and related words)
• ληγμένος (ligménos, “expired”, passive perfect participle)
• λήγουσα f (lígousa, “ultima, last styllable”)
• λήγων (lígon, active present participle), λήγουσα (lígousa), λήγον (lígon)
• ληκτικός (liktikós)
• λήξας (líxas, “who ended”, active past participle), λήξασα (líxasa), λήξαν (líxan)
• λήξη f (líxi) (and compounds)
• ληξίαρχος m (lixíarchos)
• παραλήγουσα f (paralígousa, “penultima, second syllable from the end”)
• προπαραλήγουσα f (proparalígousa, “antepenultima, third syllable from the end”)

Further reading

• λήγω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language