κρατικός
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly from κράτ(ος) (krát(os)) + -ικός (-ikós), a calque of French étatique and German staatlich.[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]κρατικός • (kratikós) m (feminine κρατική, neuter κρατικό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | κρατικός (kratikós) | κρατική (kratikí) | κρατικό (kratikó) | κρατικοί (kratikoí) | κρατικές (kratikés) | κρατικά (kratiká) | |
| genitive | κρατικού (kratikoú) | κρατικής (kratikís) | κρατικού (kratikoú) | κρατικών (kratikón) | κρατικών (kratikón) | κρατικών (kratikón) | |
| accusative | κρατικό (kratikó) | κρατική (kratikí) | κρατικό (kratikó) | κρατικούς (kratikoús) | κρατικές (kratikés) | κρατικά (kratiká) | |
| vocative | κρατικέ (kratiké) | κρατική (kratikí) | κρατικό (kratikó) | κρατικοί (kratikoí) | κρατικές (kratikés) | κρατικά (kratiká) | |
Related terms
[edit]- see: κράτος n (krátos, “state”)
References
[edit]- ^ κρατικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language