κούτελο
Greek
[edit]
Etymology
[edit]Inherited from Byzantine Greek κούτελο(ν) (koútelo(n)), from Ancient Greek κότυλος (kótulos, “bone socket”),[1] from κοτύλη (kotúlē, “bowl, dish, small cup”).[2]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]κούτελο • (koútelo) n
- (familiar) forehead
- Synonym: μέτωπο (métopo)
- (figuratively) honour, esteem
- Έχω καθαρό κούτελο και το κεφάλι ψηλά.
- Écho katharó koútelo kai to kefáli psilá.
- I have a clear honour and I am an honest/proud person.
literally: I have a clean forehead and my head high.
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | κούτελο (koútelo) | κούτελα (koútela) |
| genitive | κούτελου (koútelou) | κούτελων (koútelon) |
| accusative | κούτελο (koútelo) | κούτελα (koútela) |
| vocative | κούτελο (koútelo) | κούτελα (koútela) |
Related terms
[edit]- κατακούτελα (katakoútela, adverb)
- κουτελίτης m (koutelítis) (of wines)
- κουτουλάω (koutouláo) / κουτουλώ (koutouló)
- κουτούλημα n (koutoúlima)
- κουτουλιά f (koutouliá)
References
[edit]- ^ κούτελο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
- ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “κοτύλη (> VAR κότυλος)”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 763