κουφαίνω
Appearance
Greek
[edit]Pronunciation
[edit]Etymology 1
[edit]Inherited from Byzantine Greek κουφαίνω (kouphaínō), from Koine Greek κωφαίνω (kōphaínō), with vowel alteration per κωφός (kofós) → κουφός (koufós).[1] By surface analysis, κουφ(ός) (kouf(ós)) + -αίνω (-aíno)
Verb
[edit]κουφαίνω • (koufaíno) (past κούφανα, passive κουφαίνομαι)
- (transitive) to deafen
Conjugation
[edit]κουφαίνω κουφαίνομαι
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | κουφαίνω | κουφάνω | κουφαίνομαι | κουφαθώ |
2 sg | κουφαίνεις | κουφάνεις | κουφαίνεσαι | κουφαθείς |
3 sg | κουφαίνει | κουφάνει | κουφαίνεται | κουφαθεί |
1 pl | κουφαίνουμε, [‑ομε] | κουφάνουμε, [‑ομε] | κουφαινόμαστε | κουφαθούμε |
2 pl | κουφαίνετε | κουφάνετε | κουφαίνεστε, κουφαινόσαστε | κουφαθείτε |
3 pl | κουφαίνουν(ε) | κουφάνουν(ε) | κουφαίνονται | κουφαθούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | κούφαινα | κούφανα | κουφαινόμουν(α) | κουφάθηκα |
2 sg | κούφαινες | κούφανες | κουφαινόσουν(α) | κουφάθηκες |
3 sg | κούφαινε | κούφανε | κουφαινόταν(ε) | κουφάθηκε |
1 pl | κουφαίναμε | κουφάναμε | κουφαινόμασταν, (‑όμαστε) | κουφαθήκαμε |
2 pl | κουφαίνατε | κουφάνατε | κουφαινόσασταν, (‑όσαστε) | κουφαθήκατε |
3 pl | κούφαιναν, κουφαίναν(ε) | κούφαναν, κουφάναν(ε) | κουφαίνονταν, (κουφαινόντουσαν) | κουφάθηκαν, κουφαθήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα κουφαίνω ➤ | θα κουφάνω ➤ | θα κουφαίνομαι ➤ | θα κουφαθώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα κουφαίνεις, … | θα κουφάνεις, … | θα κουφαίνεσαι, … | θα κουφαθείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … κουφάνει έχω, έχεις, … κουφαμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … κουφαθεί είμαι, είσαι, … κουφαμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … κουφάνει είχα, είχες, … κουφαμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … κουφαθεί ήμουν, ήσουν, … κουφαμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … κουφάνει θα έχω, θα έχεις, … κουφαμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … κουφαθεί θα είμαι, θα είσαι, … κουφαμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | κούφαινε | κούφανε | — | — |
2 pl | κουφαίνετε | κουφάνετε | κουφαίνεστε | κουφαθείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | κουφαίνοντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας κουφάνει ➤ | κουφαμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | κουφάνει | κουφαθεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
[edit]- κουφός (koufós)
- κώφωση f (kófosi)
- ξεκουφαίνω (xekoufaíno)
Etymology 2
[edit]From κούφιος (koúfios) + -αίνω (-aíno).[1]
Verb
[edit]κουφαίνω • (koufaíno)
- (transitive, folksy) to make hollow
Conjugation
[edit]This verb needs an inflection-table template.
Related terms
[edit]References
[edit]- ↑ 1.0 1.1 κουφαίνω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Categories:
- Greek terms with IPA pronunciation
- Greek terms inherited from Byzantine Greek
- Greek terms derived from Byzantine Greek
- Greek terms inherited from Koine Greek
- Greek terms derived from Koine Greek
- Greek terms suffixed with -αίνω
- Greek lemmas
- Greek verbs
- Greek transitive verbs
- Greek verbs conjugating like 'ζεσταίνω'
- el:Deafness